Era moi difícil non emocionarse este venres coas palabras de Noelia Castro, unha muller de 35 anos que, cun amplo sorriso e moita enteireza, contaba -no acto conmemorativo polo Día contra o Cancro de Mama- o que é a súa vida actualmente, despois de que o pasado 31 de xaneiro fose diagnosticada desta enfermidade. Pero moito máis difícil foi non facelo co pequeno discurso que deu a súa filla maior, Dafne, de tan só 8 anos quen, fóra do guión, pediu o micrófono para dicir o seguinte: "A miña nai estivo moi triste cando recibiu a noticia. Por iso pídovos que os apoiedes moito".
Dafne non se despegou da súa nai, como tampouco o fixo a súa irmá pequena, de 3 anos. Ambas están a convivir, día a día, co cancro dunha forma natural chamándolle polo seu nome e decatándose de todo, como se expuxo a súa nai desde un principio.
"O día que me diagnosticaron o cancro de mama era o do aniversario de Dafne. Con 35 anos, non me esperaba algo así. Un día descubrín un vulto nun peito e fun ao médico de cabeceira. Él, por precaución, deume un volante para que me fixesen unha ecografía. Se non fose por iso e pasáseo por alto, hoxe non estaría aquí. Diagnosticáronme un cancro de mama activo, agresivo, con alta taxa de recidivas e non estaba preparada para o impacto dunha noticia así. Pensaba sobre todo nas miñas dúas fillas, no que me quedaba por vivir con elas, no recordo que quedaría de min...Pero nunca lles mentín e tampouco lles mentín agora. Durante estes meses, elas foron as miñas enfermeiras, as miñas perruqueiras cando me caeu o pelo e déronme forzas para levantarme todos os días", afirmou Noelia.
Un gran lazo no chan elaborado con maceas con luvas rosas simbolizaba a solidariedade con estas pacientes e as súas familias
Esta paciente con cancro de mama recoñece que, a pesar de todo, a enfermidade fíxoa crecer. "Aprendín o que é relevante, gañei xente boa ao meu lado e tamén aprendín a apreciar e a vivir máis a vida. Decidín que non ía controlar a miña vida o cancro. Por iso non quero que todo vire ao redor diso. De feito, hai días que nin recordo que o teño", dixo Noelia.
Centos de lucenses escoitaron este venres as palabras de Noelia, sumándose así ao acto que se celebrou na Praza Maior baixo a lema 'Ergue a túa Man', organizado pola Asociación Española contra o Cancro en Lugo e o grupo O Progreso.
Un gran lazo formado por macetas con luvas rosas simbolizaba o sentimento de solidariedade que unía alí a todos os presentes e do que deixaron testemuño ao porse unha luva rosa -repartido para a ocasión- e alzar a súa man fronte ao cancro e en apoio dos enfermos e as súas familias.
A importancia das revisións periódicas e da autoexploración como forma de facer un diagnóstico do cancro de mama centraron o resto das intervencións empezando pola de Mariluz Abella. Tamén incidiron nisto a presidenta do grupo O Progreso, Blanca García Montenegro, quen, ademais, destacou a importancia de divulgar os avances en investigación, o que tamén referendou a alcaldesa, Lara Méndez.
Distintos colectivos e autoridades sumáronse a este acto. Alí estaban unha vintena de usuarios de Cogami, xogadoras do club de voleibol Emevé, membros de Alume e Down Lugo e tamén agrupacións veciñais.