Unha luva rosa pola prevención

A Praza Maior acolleu o acto 'Ergue a túa Man', no que a Asociación Española contra o C´sancer pediu a todas as mulleres que non se salten as revisións periódicas

Era moi difícil non emocionarse este venres coas palabras de Noelia Castro, unha muller de 35 anos que, cun amplo sorriso e moita enteireza, contaba -no acto conmemorativo polo Día contra o Cancro de Mama- o que é a súa vida actualmente, despois de que o pasado 31 de xaneiro fose diagnosticada desta enfermidade. Pero moito máis difícil foi non facelo co pequeno discurso que deu a súa filla maior, Dafne, de tan só 8 anos quen, fóra do guión, pediu o micrófono para dicir o seguinte: "A miña nai estivo moi triste cando recibiu a noticia. Por iso pídovos que os apoiedes moito".

Dafne non se despegou da súa nai, como tampouco o fixo a súa irmá pequena, de 3 anos. Ambas están a convivir, día a día, co cancro dunha forma natural chamándolle polo seu nome e decatándose de todo, como se expuxo a súa nai desde un principio.

"O día que me diagnosticaron o cancro de mama era o do aniversario de Dafne. Con 35 anos, non me esperaba algo así. Un día descubrín un vulto nun peito e fun ao médico de cabeceira. Él, por precaución, deume un volante para que me fixesen unha ecografía. Se non fose por iso e pasáseo por alto, hoxe non estaría aquí. Diagnosticáronme un cancro de mama activo, agresivo, con alta taxa de recidivas e non estaba preparada para o impacto dunha noticia así. Pensaba sobre todo nas miñas dúas fillas, no que me quedaba por vivir con elas, no recordo que quedaría de min...Pero nunca lles mentín e tampouco lles mentín agora. Durante estes meses, elas foron as miñas enfermeiras, as miñas perruqueiras cando me caeu o pelo e déronme forzas para levantarme todos os días", afirmou Noelia.

Un gran lazo no chan elaborado con maceas con luvas rosas simbolizaba a solidariedade con estas pacientes e as súas familias

Esta paciente con cancro de mama recoñece que, a pesar de todo, a enfermidade fíxoa crecer. "Aprendín o que é relevante, gañei xente boa ao meu lado e tamén aprendín a apreciar e a vivir máis a vida. Decidín que non ía controlar a miña vida o cancro. Por iso non quero que todo vire ao redor diso. De feito, hai días que nin recordo que o teño", dixo Noelia.

Centos de lucenses escoitaron este venres as palabras de Noelia, sumándose así ao acto que se celebrou na Praza Maior baixo a lema 'Ergue a túa Man', organizado pola Asociación Española contra o Cancro en Lugo e o grupo O Progreso.

Un gran lazo formado por macetas con luvas rosas simbolizaba o sentimento de solidariedade que unía alí a todos os presentes e do que deixaron testemuño ao porse unha luva rosa -repartido para a ocasión- e alzar a súa man fronte ao cancro e en apoio dos enfermos e as súas familias.

A importancia das revisións periódicas e da autoexploración como forma de facer un diagnóstico do cancro de mama centraron o resto das intervencións empezando pola de Mariluz Abella. Tamén incidiron nisto a presidenta do grupo O Progreso, Blanca García Montenegro, quen, ademais, destacou a importancia de divulgar os avances en investigación, o que tamén referendou a alcaldesa, Lara Méndez.

Distintos colectivos e autoridades sumáronse a este acto. Alí estaban unha vintena de usuarios de Cogami, xogadoras do club de voleibol Emevé, membros de Alume e Down Lugo e tamén agrupacións veciñais.

Comentarios