O Consello de Ministros remitiu este martes ao Congreso a listaxe dos 34.961 bens inmobles inmatriculados pola Igrexa entre 1998 e 2015, grazas a unha polémica lei de Aznar e que serían susceptibles de ser reclamados por outros propietarios. Deses, 30.335 bens foron rexistrados en virtude de certificación eclesiástica e, noutros 4.626, a inmatriculación consta doutro título distinto, en teoría de insuficiente "demostración".
Na provincia de Lugo el número destes bens ascenden á cifra de 1.062, das cales 72 están rexistradas no municipio de Lugo. O resto de propiedades diocesanas repártese entre o resto de municipios da provincia. Chantada, con 100 bens deste tipo rexistrados, está á cabeza da lista na provincia, seguida por Palas de Rei, con 86. Castroverde presenta unha cifra de 78 e Friol, de 77.
O municipio de Lugo colócase no quinto lugar desta listaxe de bens inmobles inscritos no Rexistro Público da Propiedade pola Igrexa.
Lista completa dos bens inmatriculados pola igrexa en Galicia<>
Hai tres concellos nos que só figura unha propiedade; trátase de Cervantes, O Valadouro ou Lourenzá. Mentres, municipios como unha densidade de poboación menor albergan uns datos porcentuais maiores como é o caso de Carballedo, con 62 inmobles; O Incio, con 49; Antas de Ulla, con 50, ou Paradela, con 36 bens incluídos no documento.
Dentro doutro dos puntos que figuran na listaxe dos 34.961 bens inmobles inmatriculados pola Igrexa sobresae un apartado onde se detallan que inmobles contan con documentación insuficiente para a demostración da propiedade.
Neste apartado específico aparecen en Lugo ata 44 referencias a estes inmobles. O municipio de Mondoñedo é o que presenta máis bens con documentación insuficiente, cun total de 10. Vilalba suma 6 casos; Foz 6; A Pontenova, 3, e Becerreá e Guitiriz, 2. O resto repártense entre os municipios de Lourenzá, Bóveda, Cospeito, Rábade e Taboada.
GALICIA. Galicia aparece como a segunda comunidade autónoma con máis bens relixiosos, 7.131 en total, logo de Castela e León, con 10.244, que case a triplica en superficie.
Grazas ao acceso público a este documento, os particulares que consideren que teñen dereitos previos de propiedade podrán comezar o proceso de reclamación. Estes datos reflicten que só a metade dos inmobles que pasaron a engrosar o patrimonio da Igrexa son estritamente relixiosos; o resto poden ser leiras, garaxes, edificios ou vivendas.
O Goberno xa abordou coa Igrexa as inmatriculaciones, que se suma á fiscalidade, outro dos asuntos que o presidente Pedro Sánchez pretende modificar no seu mandato. A vicepresidenta primeira, Carmen Calvo, xa iniciou as conversacións coa conferencia episcopal sobre a intención de que a Igrexa pague o Imposto sobre Bens Inmobles (Ibi) polos lugares que ten á súa disposición e que non son de culto.
O primeiro Goberno de José María Aznar aprobou a reforma da Lei Hipotecaria en 1998, en ampliábaa o privilexio. Desta forma, estendeu a posibilidade de que a Igrexa fixese seus mediante esta vía os lugares de culto. A partir desa data, as dioceses comezaron a inscribir ao seu nome parroquias, ermidas ou catedrais. Algunhas destas propiedades foron posteriormente vendidas, cos seus correspondentes ingresos por unha contía descoñecida.
Algúns monumentos emblemáticos que a Igrexa inmatriculó por apenas uns euros son a mesquita de Córdoba en 2006, a Giralda e a catedral de Sevilla en 2010 ou a catedral de Zaragoza.
Pola súa banda, a Coordinadora Estatal para a Recuperación do Patrimonio Inmatriculado pola Igrexa católica Recuperando, que agrupa a 20 colectivos, considera un «absoluto insulto» e unha "gran trampa" que haxa que reclamar nos tribunais os bens inmatriculados pola Igrexa. "Están a promover 35.000 litixios ante os tribunais. é a gran trampa", aseguran.
