Un lucense negou as acusacións vertidas pola súa exempleda de fogar nunha información publicada por este diario na súa edición do domingo 2 de agosto. En devandita información a muller comentaba que o pasado mes de febreiro fora despedida da casa logo de nove anos de traballo e que só recibira 400 euros de liquidación.
Segundo asegurou a este diario o empleador, que mostrou documentación respecto diso na que se podían os pagos realizados, así como os das cotas da Seguridade Social da muller, comunicoulle o despedimento á súa empregada do fogar por carta e indemnizouna coa contía “legalmente establecida”, 1.163 euros, así como 369 euros máis por haberse tratado dun despedimento sen preaviso.
No documento asinado tanto polo empleador como pola empregada figura ademais un parágrafo co seguinte texto: “En agradecemento polos servizos prestados, será compensada cunha gratificación de 1.500 euros, que en caso de reclamación será considerada como entrega a conta de calquera obrigación que puidese xurdir”.
INGRESO MÍNIMO VITAL. En calquera caso, as declaracións da muller nas que falaba do seu despedimento estaban dentro dunha información moito máis ampla que nada tiñan que ver coas súas condicións laborais actuais ou coas mantidas durante eses nove anos de traballo como asistenta do fogar, senón que eran parte do relato da súa experiencia e as súas dificultades para obter o ingreso mínimo vital por mor duns problemas burocráticos co padrón.
Estes problemas de tipo burocrático afectan a moitas persoas na cidade que están a atravesar por unha situación de necesidade económica e estanse atopado sen axuda justo no momento que máis o necesitan.
