LUGO. Sesenta folios cargados de acusacións resolven sen procesados o floco da operación Carioca sobre o club Liverpool, do Corgo, o que supón a exculpación do seu propietario, unha camareira e catro gardas civís. Logo de admitir que está «obrigada» a acordar o sobresemento das dilixencias, Pilar de Lara despáchase cun relato máis propio dunha sentenza, con feitos que ela considera probados sobre as penurias que vivían as prostitutas baixo o xugo de Eladio R.H. e coa compracencia dos axentes.
É tal a contundencia deste auto de arquivo (normalmente son escritos de dous folios que non entran nos feitos), que os propios absoltos exponse recorrer á Audiencia para que, paradoxalmente, anule este auto de anulación e obrigue á maxistrada a ditar un máis estándar, no que non se vexan expostos a todas esas irregularidades que a xuíza lles atribúe, pero non o fiscal.
Nunha decisión moi criticada polas asociacións contra a prostitución, o fiscal solicitou a principios deste ano o arquivo da causa. No seu escrito, a Fiscalía non dubidaba de que en Liverpool se exercese a prostitución e de que o seu propietario sacase un beneficio económico diso, pero recordaba que para que poida considerarse delito é necesario que a prostitución sexa imposta de xeito coactiva, ben mediante engano ou abusando de superioridade.
Neste caso, argumenta o ministerio público, os testemuños das mulleres que traballaban no club «despexan calquera dúbida» respecto diso: «Das declaracións inférese que tiña mal carácter, que era esixente co traballo, que lles suxería, nunca impuña, con que clientes podían subir, aproximando ao lugar no que se atopaba o cliente no mostrador unha bayeta ou un cinceiro, ou se era calvo tocábase a cabeza, así como que non usasen preservativo xa que se gañaba máis. Pero as mulleres tiñan liberdade para ir traballar, tiñan dereito a descansar e non se impuñan multas».
A xuíza responde que non necesitaría xustificarse, con todo «a gravidade dos feitos e a importancia que a esta maxistrada merecen as mulleres vítimas da explotación esixe realizar unha serie de puntualizacións, sempre desde o punto de vista do que a entender desta instrutora quedou adverado». E a partir de aí relata neses sesenta folios as penurias das mulleres e a presenza constante dos gardas civís, que «recibían prebendas como copas gratis ou o mantemento, tamén gratuíto, de relacións sexuais coas mulleres a cambio, presuntamente, de avisar das redadas policiais».
Tras explicar á Fiscalía o que ela entende por coacción, a maxistrada relata cales eran as condicións de traballo: xornadas de dez horas, obrigadas a traballar cando tiñan a menstruación, imposición de multas, sen liberdade para fixar prezos ou elixir aos seus clientes e a imposición de que non utilizasen preservativo.
Nun profuso relato de feitos, a maxistrada engade as declaracións de cada unha das prostitutas citadas a declarar, coma se nunha exposición de feitos probados dunha sentenza tratásese. Tamén cita intervencións telefónicas onde se ouve falar aos gardas e o seu familiaridad co dono do establecemento, que adoitaba regalarlles botellas de viño.
Tras este auto, todos os acusados nesta peza quedan exculpados. Eladio R.H. estaba imputado por tráfico de persoas, falsidade, contra a seguridade social, detención ilegal, indución á prostitución a unha menor e abusos sexuais. Aos gardas (un deles é Armando L.T., un dos principais implicados na Carioca) atribuíanselles delitos de omisión do deber de perseguir delitos e tráfico de influencias, revelación de segredos, suborno e malversación.
O popular club «sen goma»
O Liverpool fíxose coñecido pola «familiaridade» coa que Eladio R.H. trataba aos clientes, que podían deitarse coas mozas sen usar «goma» (preservativo), non como noutros locais. O dono non está inculpado en ningunha outra causa da Carioca, 2 dos 4 gardas si.
«Son de aldea, están limpos, non pasa nada»
É unha das explicacións que lles daba ás mozas. Un día incluso houbo unha pelexa porque unha moza negouse e o dono saíu en defensa do cliente. Iso causaba problemas psicolóxicos a varias mulleres.
