O finado empresario lucense Jesús Lence tiña en mente desde hai anos apostar pola produción de leite ecolóxico para darlle un valor engadido ao produto e poder mellorar os prezos que pagaba aos gandeiros. Esa inquietude mostráraa incluso publicamente por mor das tractoradas convocadas para esixir o pago de prezos máis altos por parte das industrias. Lence respondía que eran as distribuidoras as que os marcaban e fronte iso apostaba por unha volta á produción tradicional, a base de alimentar as vacas con forraxe en lugar do uso de pensos, para axudarlles a reducir custos e ser máis profesionais.
A presión exercida polas empresas de distribución ao introducir marcas brancas e usar o leite como reclamo para atraer clientes aos seus establecementos levou no seu día o dono de Leite Río a incrementar o envasado destas marcas en detrimento de as propias. Con todo, nos últimos anos o grupo lácteo lucense volveu apostar polas súas insignias, Leyma, Cremosita e Río, potenciando o leite procedente de explotacións gandeiras sostibles.
Juan Pérez Sánchez-Orozco, da Asociación Agraria Galega, explica que Lence lle trasladara o seu interese por apostar polo denominado leite ecolóxico ou de pastoreo e que estaba a tratar de convencer os produtores que abastecen as súas granxas para que as adaptasen e puidesen con iso certificar o seu leite e, deste xeito, conseguir un prezo máis elevado.
Outras empresas asentadas en Galicia como Peñasanta ou Celta levan tempo comercializando o leite de pastoreo e Jesús Lence non quería que lle gañasen esa partida na súa propia casa, segundo Pérez.
Os sindicatos agrarios esperan que o grupo manteña o carácter galego
Mentres, Isabel Vilalba, do SLG, tamén cre que este modelo de produción pode ser máis beneficioso para os gandeiros, aínda que admite que é a distribución a que marcou os prezos nos últimos anos. Engade que se vía desde hai tempo que Leite Río apostaba máis por revalorizar o produto que por satisfacer a distribución, algo que confía que manteña a nova dirección do grupo lácteo lucense.
PROXECTO PERSOAL. Ademais, Isabel Vilalba asegura que a desaparición de Jesús Lence é unha mala noticia para o sector, debido a que dirixía un grupo radicado en Galicia que define como "un proxecto absolutamente persoal", no que tomaba decisións sen os condicionantes que teñen os consellos de administración das multinacionais.
Outros representantes de sindicatos agrarios tamén destacan que as relacións con Jesús Lence se normalizaron logo de anos nos que houbo tensión polos prezos do leite e polo bloqueo que chegaran a sufrir as súas fábricas nas protestas dos gandeiros. "Sempre pagou regularmente e os prezos que aboaba mantíñanse na media, malia que ás veces facía subas para tentar romper o mercado", recorda un veterano sindicalista agrario.
As organizacións de produtores esperan en todo caso que a nova dirección aposte por manter a identidade galega de Leite Río no mercado, xa que a pesar da presenza de grandes empresas foráneas, segue sendo o primeiro grupo lácteo galego, con unha recollida anual duns 800.000 litros.
