Non só os estudantes universitarios saen ao estranxeiro para completar a súa formación nin é Europa o único destino posible. E tampouco é Erasmus o único programa que facilita esta mobilidade. Aínda que é certo que o alumnado é o colectivo que participa maioritariamente nas estancias noutras universidades, os PDI (como se denomina na xerga universitaria ao Persoal Docente e Investigador) e os PAS (Persoal de Administración e Servizos) tamén teñen programas á súa disposición para coñecer como se traballa noutras institucións de ensino superior e establecer contactos que poidan beneficiar á USC e ás contrapartes.
Do campus de Lugo, nos últimos cinco anos, realizaron estancias no estranxeiro catro membros do Persoal de Administración e Servizos. Nesta categoría, a sede universitaria lucense recibiu a unha persoa no mesmo período de tempo. As cifras son máis elevadas no caso do Persoal Docente e Investigador, un colectivo que tamén é máis numeroso. Neste caso, saíron 53 persoas e viñeron realizar estancias no campus lucense 57.
Segundo o Servizo de Relacións Exteriores (SRE) da USC, nos últimos dez anos ampliouse dunha forma significativa o tipo de programas de mobilidade e o seu ámbito xeográfico. Ademais do programa Erasmus+ KA 107, cuxos destinos están principalmente en Asia, Oriente Medio e Norte de África, existe o KA 103 para países europeos. A iso hai que sumar os convenios de mobilidade bilateral -a USC ten máis de 600- con outras zonas, como Latinoamérica, coa que a relación é máis forte por motivos culturais e históricos, pero tamén se asinaron con universidades de diferentes países do norte de África, Canadá, Australia, Estados Unidos ou Oriente Medio.
