Un lucense presentou no xulgado un recurso para intentar impedir que o pai biolóxico da nena que el cría que era a súa filla puidese establecer unha relación coa menor. Con todo, o tribunal explica que, a pesar de que o home coidou á pequena desde que naceu, “non pode impedir o dereito da menor a coñecer a súa verdadeira filiación”.
A nena naceu cando existía unha relación de parella entre a nai e o recorrente e foi inscrita no rexistro civil como filla de ambos. Posteriormente, a parella separouse e estableceuse un réxime de visitas a favor do que sempre fora o seu pai. Con todo, nese período, apareceu na vida da menor o suposto pai biolóxico e manifestou que quería establecer contacto coa nena, polo que se realizaron as probas de paternidade e confirmaron que o home era, efectivamente, o proxenitor biolóxico.
O xuíz concedeulle entón un réxime de visitas e o pai rexistral recorreu o auto para intentar impedilo. O xulgado de Instrución número 4 de Lugo desestimou as súas pretensións, polo que home recorreu ante a Audiencia, que tampouco lle deu a razón.
A sala apunta que o proceso para coñecer ao seu pai biolóxico “prodúcese con éxito e non se aprecia, antes ao contrario, ningún prexuízo, perigo ou inconveniente para a nena”.
O tribunal explica que “ninguén está a discutir a posición do pai rexistral, que estivo coa nena desde que naceu, pero esa lexítima posición non pode impedir os dereitos da menor a coñecer a súa verdadeira filiación, nin á compañía progresiva do proxenitor para adaptarse á mesma. Suspender neste momento unhas visitas que se están desenvolvendo correctamente suporía un prexuízo para a menor, que xa sufriu a separación do pai rexistral e a nai biolóxica”.
