O barrio vip de Lugo que o Ine converteu por erro nun dos máis pobres de España

Unha "anomalía técnica" neste informe situaba ás Casas Baratas á vez en renda que a Cañada Real de Madrid e que as Tres Mil Vivendas de Sevilla
Viviendas unifamiliares en la Rúa Pontevedra. AÍDA SOENGAS
photo_camera Vivendas unifamiliares na Rúa Pontevedra. AÍDA SOENGAS

Máis dun lucense, incrédulo, fregouse os ollos cando viu que o informe do Instituto Nacional de Estadística (Ine) situaba como a zona con menos renda da capital lucense a que forma o cadrado delimitado por Camiño Real, Rúa Tui, Fonte dos Ranchos e Ronda da Muralla. Pero este non só era sinalado como o distrito máis pobre de Lugo senón que tamén figuraba á cola de toda España, en dura competencia coa madrileña Cañada Real e as Tres Mil Viviendas de Sevilla.

Atribuía aos habitantes desta zona unha renda media anual de 2.897 euros por persoa, case o triplo menos de ingresos que os seus concidadáns de Abella e Sagrado Corazón.

O Ine apresurouse a aclarar que se trata dunha "anomalía técnica" e que pescudará a que se debeu ese malentendido.

Estatística asígnalle unha renda por persoa similar a guetos como a cañada Real de Madrid ou as Tres Mil Viviendas de Sevilla

Aos lucenses chocoulles o dato porque nesta zona, erroneamente cualificada como paupérrima en función da renda dos seus residentes, localízanse as chamadas Casas Baratas, os chalés que se reparten polas rúas Ourense, Mondoñedo e Pontevedra. Algunhas desas vivendas unifamiliares teñen como propietarios a coñecidos empresarios, profesionais liberais e altos funcionarios públicos.

Hai apenas uns meses dous chalés pareados, sitos nunha parcela duns 650 metros cadrados na Rúa Ourense, que levan anos abandonados e que precisan unha custosa rehabilitación, lucían un cartel que informaba de que estaban á venda por 495.000 euros.

Esta é tamén a zona na que botou a andar fai máis de catro décadas un dos grupos empresariais máis fortes da provincia, Arenal Perfumerías.

A palla no ollo deses atractivos chalés non debe impedir ver a viga de inmobles abandonados que puntualmente se distribúen por rúas como Tui ou Pontevedra, onde hai un que adoita recibir a visita de okupas e sufrir incendios.