No pleno deste xoves, Álvaro Santos deixará de ser concelleiro de medio ambiente para ascender á concellaría de urbanismo, confirmándose como referencia dentro do núcleo duro do goberno local. El asegura que é simplemente outro tipo de xestión, que non lle produce nin frío nin calor, algo sorprendente nun político que se quenta con facilidade e non teme as lapas.
Leva vostede, como concelleiro de medio ambiente, tres días pendente do incendio do Ceao. En que situación está?
Está controlado e estanse facendo os labores de arrefriado. Non hai risco de que se reinicie. Veño de alí e vexo a situación parecida a onte. Aínda que de responsable de medio ambiente quédanme só unhas horas.
As suficientes como para que lle estean demandando unha explicación sobre a suposta falta de presión de auga no Ceao. Falou xa cos técnicos?
Xa expliquei que o caudal foi constante e non houbo ningunha interrupción da subministración. A envergadura do incendio esixiu uns medios dunha magnitude impresionante. Pero no momento en que se recibiu o aviso xa se pediron os reforzos necesarios. Nin houbo ningunha interrupción nin ese asunto condicionou de ningunha maneira o alcance do incendio ou a transmisión entre unhas naves e outras. Pregunteino en reiteradas ocasións aos técnicos para asegurarme. Eu entendo que nos tensionamos e que a situación emocional é terrible para quen está vendo os seus bens ardendo. É verdade que alí non hai a mesma presión que, por exemplo, en San Lázaro, polo trazado. Pero o caudal monitorizouse desde o principio.
Por se non tivese bastante con este incendio, aínda lle deu tempo estes días para provocar outro, cunhas críticas moi duras contra José Tomé nas redes sociais polas súas palabras sobre Elena Candia.
Sei por onde vai, pero eu no Concello falo de cousas relacionadas estritamente co ámbito de xestión. As outras son cuestións de ámbito máis persoal e alleas ao goberno nas que non vou entrar. En calquera caso, a miña opinión é coñecida e a partir de aí respecto todas as que xenere.
Queremos levar a cabo unha actualización do Pepri e xa falei cos técnicos sobre elo
Hai quen opina que este ataque público tan directo a Tomé si ten que ver co seu papel no Concello, porque foi nun momento no que vai ser nomeado concelleiro de urbanismo, o que reforza a súa posición política.
Eu entendo que todo o mundo especule e eu sei a verdade. Sempre fun moi respectuoso na separación entre o plano institucional, o orgánico e o persoal. E estou moi afastado das cousas do partido.
Pois ninguén o diría vendo ese debuxo (na parede hai un debuxo tipo viñeta, asinado por el mesmo, no que un individuo espera sentado en metade dunha escaleira, mirando como un ascensor cae, esnaquizando en pedazos o corpo do pasaxeiro). É unha declaración da súa posición política actual?
Non adoito debuxar, pero gústame ter algo persoal nos meus espazos de traballo. Pero aí non pon nada do partido (ri). Non ten nada que ver, iso dentro dun par de anos dígolle que significa e cando o fixen. Non é o momento.
Séntese reforzado na súa xestión por asumir urbanismo?
Eu sinto que a alcaldesa me atribúe unha nova responsabilidade e espero non defraudala, pero como sempre en calquera tarefa que me encomendaron ata o de agora. Nin máis forte nin máis débil, só sinto o peso da responsabilidade.
Cales son as prioridades que se marca en urbanismo?
No contacto que fun tendo cos funcionarios quedei en facer con eles unha análise minuciosa de todos os procedementos. Máis aló da burocracia interna, hai que ocuparse do administrado, non só no Concello. O cidadán ten a sensación de que se se achega á administración é unha carreira de obstáculos. É certo que temos un marco normativo, europeo, estatal, autonómico e local, pero dentro diso temos que tratar de harmonizar procedementos para facelos menos latosos e que non sexan un freo. Fundamentalmente, esa vai ser a prioridade, axilizar os procedementos de licenzas, de autorizacións, de informes... Hai que tratar de cronografiar no posible de modo máis ou menos simultáneo: se alguén necesita unha licenza de obra, para a que hai que facer unha acometida de gas, outra eléctrica, outra de auga, outra de saneamento, son cinco procedementos diferentes que se se fan un tras outro lévanos un ano; se somos capaces de anticipar uns e harmonizalos, seremos capaces de dar unha solución máis rápida e menos engorrosa para o cidadán. E tamén, dentro das posibilidades que temos, porque as peticións adoitan xestionarse segundo a orde de entrada, ver como podemos priorizar certas actividades. Hai que seleccionar aqueles ámbitos que nos interesa priorizar máis aínda.
Como pensa solucionar o asunto do Garañón?
Eu niso son moi pragmático. Non coñezo os pormenores dos expedientes. Primeiro hai que coñecer exactamente a situación administrativa na que se atopa; e a partir de aí, ver que opcións hai. Tamén queda por aprobar unha parte do PXOM e algo que se está reclamando desde hai moito tempo, a actualización do Pepri. O PXOM está en tramitación. E o do Pepri si queremos facelo; de feito, xa estiven a falar cos técnicos, non só sobre a interpretación senón para dar prioridade á homoxeneización de criterios de interpretación.
Por comparación co seu antecesor, un dos éxitos que se lle recoñecían é que conseguira unha relación de colaboración coas outras administracións, sobre todo coa Xunta. Existe o risco de que, dado o seu perfil máis político, esas relacións se deterioren?
Non creo que teña un perfil máis político. Eu dedícome á xestión. Teño toda a vontade de que as relacións entre administracións sexan magníficas.
Quizais coa Deputación non empezou da mellor maneira...
Eu non vexo ningún obstáculo institucionalmente. Pero hai que partir do rigor, e niso supoño que coincidirán todos comigo, para chegar a un obxectivo común. Eu no demais deixo traballar aos técnicos, nunca impuxen un criterio, eles si que saben do que falan. Iso ademais permíteme ser moi pragmático e economizar recursos.
"Non é presumir, pero non me vou avergoñar de todo o que fixen"
Falemos do legado que deixa. Que se fixo no medio ambiente nestes dous anos, porque o fundamental, que era o macrocontrato do lixo, queda sen adxudicar?
Estase a tramitar. Se alguén sabe adxudicar a dedo, que o faga, eu non. Impulsar a contratación dun servizo fundamental, que esixiu un traballo importante por parte dos técnicos e funcionarios para un servizo vangardista, é moi ambicioso. Non só dota de servizos, senón que dota de recursos e de bens ao propio Concello. A controversia vén porque se adscribe ao servizo unha parcela que os técnicos recomendaron, e hai licitadores que discuten o criterio de contratación e teñen uns procedementos de garantías. Todo iso está en tramitación e resolverase. Nestes contratos hai moita belixerancia entre os competidores, e o de Lugo é moi atractivo. O salto cualitativo é moi grande.
Que problemas deixa ao seu substituto?
Prefiro dicir os triunfos. Emendouse o déficit das avarías de auga; retomouse o servizo de 24 horas. Queda moi avanzado o servizo de zonas verdes e están en execución o parque de Novo Freire, a ampliación e a cuberta da Praza de Augas Férreas e a praza á beira de Viana do Castelo. Impulsáronse os expedientes para a disciplina da limpeza dos solares privados; aínda que vai máis lento do que me gustaría, está instalada a dinámica de tramitar eses expedientes. Temos feito un informe de valoración de todos os parques infantís para saber onde se necesita intervir. E deixamos bastante avanzado o tema da oficina de augas, que me preocupou desde o principio; estaba moi contento porque a finais de 2019 por fin eramos capaces, despois de moito tempo, de ler a totalidade dos contadores, pero logo veu a pandemia e houbo que paralizar a lectura, un traballador faleceu, outro de baixa por problemas de saúde, outro que se ten que operar e logo xa se xubila... unha catástrofe. Conseguín que Persoal dese prioridade a este servizo nas bolsas de traballo e espero que pronto se incorpore máis persoal, porque a clave está na lectura. Non é presumir de nada, porque é a nosa obriga, pero tampouco me vou avergoñar de todas esas cousas, polo menos que o que veña detrás non se atope tantas frontes abertas.
