O xulgado do Contencioso-Administrativo número 1 de Lugo condenou á Consellería de Sanidade a indemnizar con 31.000 euros a unha paciente, que en tres meses acudiu catro veces ao Hula co nocello roto e sempre lle diagnosticaron que sufría unha escordadura leve.
O caso remóntase a hai xa seis anos. Unha sesaxenaria, que se dedicaba aos labores do campo, acudiu o 11 de novembro de 2015 a Urxencias do Hula afectada dunha forte dor no talón, tras sufrir unha caída. Na radiografía que lle fan apréciase "posible arrancamento de ligamento lateral", con todo o médico que a atende diagnostica unha escordadura e mándaa para casa cunha vendaxe e analxésicos, no canto de encargar un TAC ou unha resonancia magnética para comprobar o alcance da lesión.
Un mes e medio despois a paciente volve a Urxencias porque non remite a dor. Esta vez lle recetan unha media de compresión, xeo e analxésicos.
Entres meses acudiu catro veces ao Hula e os facultativos que a atenderon non revisaron o diagnóstico inicial de escordadura leve
Ao mes seguinte regresa por terceira vez ao hospital. A facultativa que lle atende diagnostícalle outra vez unha escordadura, a pesar de que xa precisa dun bastón para camiñar. Pauta rehabilitación e analxésicos.
A finais de xaneiro de 2016 acode a unha revisión ao servizo de Traumatoloxía en consultas externas. O médico dálle o alta e dille que ten que seguir coa rehabilitación.
O 24 de febreiro, tres meses e medio logo de sufrir a lesión, a facultativa de Rehabilitación ao ver que non evoluciona encarga unha resonancia, que lle fan en abril, na que se aprecia a rotura do calcáneo.
A xuíza considera que terían que haberlle realizado unhas probas complementarias a raíz do resultado da radiografía inicial
Pona entón en lista de espera para ser operada. Pero esa intervención cirúrxica non se realiza ata un ano despois, en xuño de 2017. Téñenlle que fixar a articulación e, como consecuencia desa secuela, á paciente concédenlle unha invalidez permanente.
Incluso o Consello Consultivo de Galicia considera que "está acreditado un atraso no diagnóstico e no tratamento que non se corrixiu ata pasados cinco meses do traumatismo".
A maxistrada do xulgado do Contencioso-Administrativo número 1 de Lugo considera que se produciu "unha praxe sanitaria defectuosa" porque non se realizaron ata cinco meses despois "as probas complementarias" que se deberían levar a cabo tras os resultados da radiografía do primeiro día.
Eses erros "groseiros" teñen, a xuízo do avogado, "unha causalidad directa nos importantes danos causados á lesionada", que tivo ademais que esperar un ano a ser operada.
