Mañá de Reyes no número 9 da Avenida de Madrid. Un edificio de dúas plantas abandonado ao que se pode acceder libremente -dado que non ten porta- pola parte de atrás. Da cheminea dese edificio -ao que acudiron nos últimos días varias veces os bombeiros por alarma de incendio- sae fume outra vez. No baixo, un home de 60 anos alimenta unha pequena fogueira cun cartón cortado a anacos e a escasa leña que saca da leira posterior á casa ou de onde boamente lla dan para quentarse e soportar os catro ou cinco graos de temperatura que pode haber no exterior.
Ese home di chamarse Luís Rodríguez Leiras. Non ten problemas en dar a súa identidade e ensinar as condicións nas que está a vivir. Foi camioneiro, taxista, cociñeiro e camareiro ata que o mal camiño o levou a prisión, de onde saíu hai pouco máis dun ano. Pendente aínda de cumprir condena cuns traballos en beneficio da comunidade, asegura que carece de vivenda propia.
"Ás veces aso un chourizo ao lume cunha lata vella que está aí"
"Agora mesmo só estou eu aquí e esta pasada noite durmiu tamén un compañeiro porque fai moito frío para quedar na rúa. No albergue temos un número máximo de noites para quedarnos e aquí, polo menos, non fai tanto frío aínda que a casa está aberta pola parte de atrás, dado que roubaron a porta, e por diante as fiestras non teñen cristais, pero ben tapados, cunha manta isotérmica que temos [unha funda de colchón], non pasamos frío", conta.
Luís recoñece que está a vivir de okupa, aínda que engade que a casa está aberta de pao a pao. "Aquí, nos pisos de arriba, houbo romaneses, dominicanos e ata Latin Kings. Esta casa leva tempo sendo refuxio de xente que está na rúa. Non se quen é o dono, pero aquí entra quen quere e a min mesmo roubáronme cousas. Incluso puxen unha porta e tamén ma tiraron", afirma.
O baixo da casa na que dorme está aberto por atrás. Non hai porta. Alí, á beira do van, arde unha pequena lumbre cuxo fume se coa por un buraco que comunica cunha cheminea que vai polo exterior. "Facemos lume aquí para non pasar frío, pero non hai perigo porque temos coidado. O que pasa é que os veciños ven fume e pensan que hai un incendio", di.
"CON 360 EUROS NON PODO ALUGAR". Desde que puxo un pé fóra do cárcere, Luís Rodríguez estivo sempre buscando un teito baixo o que acubillarse. Cando non o tiña, a opción era durmir na rúa, pero o intenso frío convérteo agora en misión imposible. "Cunha pensión de 360 euros non me dá para alugar nada", di.
O baixo está cheo de trastes e cristais rotos. Unha cociña de gas e un coche vello completan o decorado dun lugar inhóspito e frío. "Adoito ir ao comedor San Froilán e tamén cociño. Ás veces aso un chourizo ao lume cunha lata vella que está aí", comenta.
Ante esta situación, os veciños do número 7 dirixíronse aos donos para que tapiasen a casa, sen obter aínda resposta. "Todos os días sae fume e a xente teme que un día haxa un incendio. Aí entra quen lle dá a gana porque está todo aberto. Se os donos tapiasen a casa resolveríase o problema. Pero se non a tapian denunciaremos porque é un risco grande", afirma un dos veciños.
