Doval pecha coas botas postas

A céntrica zapatería lucense baixará definitivamente a persiana o próximo 30 de setembro pola xubilación do seu propietario, Braulio Doval. O establecemento foi inaugurado en 1939
Braulio Doval pos junto a Mari Méndez y Olalla Trigo. VICTORIA RODRÍGUEZ
photo_camera Braulio Doval pos xunto a Mari Méndez e Olalla Trigo. VITORIA RODRÍGUEZ

A pegada de Calzados Doval mantense impertérrita na rúa Conde Pallares desde 1939. Braulio Doval recolleu a testemuña do seu pai na xerencia do establecemento despois do falecemento do seu proxenitor, en 1980, e agora, 40 anos despois, é a quenda para que este veterano empresario lucense xubílese e con el, unha cantidade de recordos indelebles. O 30 de setembro é a data elixida para o seu peche definitivo.

Avós, pais e netos se calzaron durante décadas en Doval, que é xa unha parte da historia da cidade. Os zapatos e complementos de moda da tenda vestiron a homes e mulleres coas tendencias contemporáneas de cada momento. Na tenda presumen de que sempre dispuxeron de calquera calzado e número ao antollo do cliente. "Dispomos de zapatos de home ata o número 51 e de muller ata o 43. Moitos dos nosos clientes, sobre todo señoras, solicítannos zapatos que combinen coa cor do vestido que se acaban de comprar. Se non o temos en stock na tenda sempre buscamos a forma de conseguilo. Nunca tivemos un cliente insatisfeito", afirma Braulio Doval.

Braulio Doval: "Queremos agradecer a fidelidade da nosa clientela durante tantos anos. Moitos deles chegáronse a converter en amigos"

As tendencias no calzado víronse alteradas co paso dos anos, do mesmo xeito que o gusto dos lucenses por manterse na primeira liña da moda. "Actualmente os zapatos que máis vendemos son con cordóns. Os mocasíns agora só se utilizan para vestir e para levar nalgunha celebración. Agora a xente prefire vestirse máis de sport", asegura o actual propietario, quen estivo acompañado durante toda a súa vida laboral por dúas empregadas que xa forman parte da súa familia e ás que tamén lles chegou o momento da xubilación tras cotizar á Seguridade Social durante cinco décadas. "Mari Méndez e Otilia Trigo comezaron a traballar comigo na zapatería con 15 e 14 anos, respectivamente, co meu pai aínda á fronte. A nosa relación foi excelente desde o primeiro día, somos unha familia", asegura Doval, de 67 anos.

RECORDOS. Ambas as traballadoras gardan un gran recordo do seu paso polo establecemento "porque durante case 50 anos pasamos máis tempo aquí que na nosa casa", asegura Mari Méndez, quen levou "moi mal o primeiro mes de corentena en casa, logo foi mellor, ata o punto de que ao anunciar a volta á actividade tivemos que atrasar unha semana a reapertura porque eu non quería volver", asegura Méndez, que agora poderá dedicar máis tempo a coidar da súa familia.

Mari Méndez: "Lévome un gran recordo de Calzados Doval. Durante 50 anos pasamos máis tempo na zapatería que na nosa casa"

Pola súa banda, Otilia Trigo mostra a súa tristeza polo peche "porque compartimos moito tempo xuntos, pero é lei de vida. Voume con pena. Agora terei máis tempo para dar longos paseos polo campo", sorrí.

Mentres, Braulio Doval poderá gozar tranquilamente da voz de Pavarotti e Montserrat Caballé e volverá pasar sosegadamente as páxinas de A catedral do Mar, acompañado da súa muller e os seus dous fillos, de 31 e 34 anos, respectivamente.

Calzados Doval bota o peche coas botas postas, xa que ofrece un desconto do 20 por cento en todos os artigos á venda ata o seu peche.

Comentarios