Todos os indicadores mostran que está a acabar a terceira onda da pandemia e moitos epidemiólogos están a aventurarse a predicir como e cando podería chegar a cuarta. Con todo, en Lugo, se se observan as curvas que recollen diagnósticos de covid-19 por PCR queda claro que, en realidade, a provincia está a abandonar agora a súa quinta onda.
Ademais, os modelos matemáticos que revisan os directivos do Sergas apuntan a que a subida de casos foi rápida pero a baixada tamén o está sendo e que, de feito, a próxima semana, sempre que non se detecte un novo gromo explosivo, a transmisión estará por baixo da que había a mediados de decembro.
Repasando a evolución da pandemia pódese relacionar cada pico de casos que houbo na provincia con un ou varios gromos. A primeira onda tivo lugar nos meses de confinamento. Foi, como xa se dixo entón, máis suave na provincia de Lugo que noutras zonas de España porque os primeiros casos detectáronse máis tarde e xa que logo a transmisión freouse. O maior número de diagnósticos tivo lugar a finais de marzo, con 140 de máximo o día 29, e o pico de casos activos chegou unha semana máis tarde, o 6 de abril, con 579.
En maio e gran parte de xuño, os novos casos detéctanse a goteo, a un ritmo de entre un e tres ao día. Pero a finais de xuño empezan a aumentar de forma case imperceptible e, para principios de xullo, xa é evidente que están a crecer. O día 7 comunícanse 35 novos positivos e o 9 xa pasan de 200 os casos activos de coronavirus na área lucense. É certo que seguen semellando poucos e que quizais poida parecer esaxerado chamar segunda onda a un aumento de contagios que se concentrou por completo na Mariña, pero o certo é que ese brote si produciu un incremento moi visible no que parecía o remanso de paz do verán.
Os modelos avanzan que a semana que vén a transmisión estará por baixo da que había antes de Nadal
O brote mariñán, que afectou a varios concellos da zona, obrigou a tomar medidas que daquela resultaron moi rechamantes e que agora se estenden por todos os concellos. Houbo peches perimetrais, de hostalería e cambios de horario e aforamentos que abriron os telexornais de toda España. As características da comarca, onde a mobilidade entre un e outro concello é o habitual, favoreceron que o gromo se prolongase durante todo o mes.
A finais de agosto, outra vez, empezan a subir os novos casos. Empézanse a superponer distintos gromos que, agora si, danse en moi distintos puntos da provincia. Unha festa nun pub de Lugo foi o foco do maior que rexistrou a cidade ata a data e tivo como consecuencia o peche da Milagrosa, barrio no que residían moitos dos afectados. Tamén se detectaron os primeiros grandes gromos en residencias da provincia, no Incio e en Outeiro de Rei. En Monforte disparáronse os casos logo de festas na zona. Esa foi a terceira onda. A primeira semana de setembro pasouse dos 900 casos activos e un mes despois case eran xa a metade.
Esa terceira onda enganchou rápido coa cuarta, que se iniciou entre mediados e finais de outubro. No municipio de Lugo axudou a activala o San Froilán e as reunións familiares e de amigos propias desas festas, así como dous gromos de gran tamaño na cidade relacionados cunha viaxe á Coruña e un lugar de culto. Coa transmisión alta, os casos creceron e a mediados de novembro diagnosticáronse 179 casos nun día. Lugo pasou ese mes por primeira vez dos mil casos activos e a Xunta estableceu medidas restritivas para algúns concellos, incluído o da capital.
Con esas limitacións vixentes a cidade chega á semana previa a Nadal con poucos casos. En toda a área baixan dos 400, pero a apertura e reunións das festas vólvenos a disparar. Empezaba a quinta onda.
