Daniel Romay sorrí detrás da barra da Taberna Daniel, como fixo durante os últimos 42 anos. Desde 1978 son varias xeracións de lucenses os que traspasaron o limiar da súa porta atraídos polo intenso cheiro dunha tortilla sublime. A substitución xeracional está garantida.
O seu fillo, Pablo, con anos de experiencia no local familiar, quedará á fronte dun negocio que afronta a reapertura logo de intensos meses de reformas no interior do local, ao que incorporará as medidas de protección necesarias para frear a expansión do Covid-19, que atrasou a data inicial, que agora está fixada para o próximo día 2 de xuño.
"Leva anos traballando comigo. Quen mellor que el para levar a taberna. Agora teño que descansar e gozar", asegura Daniel Romay, que aínda outorgará a súa axuda no arranque deste novo ciclo profesional e vital.
A súa vida está ligada á hostalería desde 1969. "Comecei como camareiro no Verruga e aí estiven durante 9 anos, e logo collín un local a medias co propietario da Tinturería Parque, na Rúa Catedral, que se chamaba A Rula. Nove meses despois, en 1978, collín o traspaso da taberna".
Romay mutiplicó o seu horario laboral coa xestión do Restaurante Maruxa —"estiven con el ata 1993", di—. Mentres tanto, alugou a Taberna Daniel a un terceiro. Foi despois do falecemento da súa muller, en 1994, cando retomou as rendas do establecemento que leva o seu nome ata a actualidade. "No momento de regresar á taberna, traspasei o outro restaurante", matiza o hostaleiro lucense, de 66 anos.
ANÉCDOTAS. Foron máis de catro décadas cargadas de recordos e anécdotas presentes na memoria de Daniel Romay. "Unha noite estabamos a cantar e xogando aos chinos. Eran as 3 da mañá e chegou a hora de pechar. E de súpeto, Manolito, un amigo, quitou a chave da fechadura e tirouna pola fiestra. Nese momento outro cliente pasou pola rúa e abriu a porta; se non estariamos ata o día seguinte", chancea.
O paso do tempo tamén alterou os horarios de saída pola zona de viños lucense. "Nos setenta e oitenta tiña cuadrillas de funcionarios, que viñan ata dous ou tres veces ao mediodía. En canto instalaron os controis de acceso no traballo, iso acabouse", relata a voz da experiencia da hostalería lucense que agora cede a testemuña dunha parte indeleble da súa vida ao seu fillo, Pablo.
Tortilla. A tortilla elaborada na Taberna Daniel é un clásico sen data de caducidade. "Ao principio só había viños e tapas e, máis tarde, inventeime A casa da tortilla. Ideamos varias tortillas diferentes que colleron bastante fama, e esperemos que siga así", di.
