A concellaría de mobilidade e infraestruturas é consciente de que hai prazas de strong<> aparcadoiro para persoas con problemas de mobilidade que non cumpren a normativa e resultan perigosas ou directamente inutilizables para eses condutorescomo evidenciaba este martes unha usuaria neste xornal, e confirmou que dentro do plan de repitando da cidade que levará a cabo nos próximos meses abordarase esta cuestión.
A concellaría que dirixe Rubén Arroxo tamén anunciou que xa traballa para intentar aprobar e aplicar nese repintado unha ordenanza de sinalización viaria que habilite ao Concello a facer algúns cambios, por exemplo nos pasos de peóns, como xa están a facer outras cidades españolas. Ante a falta de normativa municipal, o Concello de Lugo réxese polas directrices estatais.
No que respecta ás prazas de aparcadoiro para discapacitados, o problema está en que algunhas son anteriores á última normativa autonómica de accesiblidad, que establece que o ancho debe ser de 3,50 metros, contando os 2,20 metros que como mínimo ten que ter a praza e o corredor lateral de 1,50 metros. Pero ademais da antigüidade dalgunhas prazas hai outra circunstancia que fai que, en moitos casos, non se estea cumprindo a norma, segundo explican técnicos municipais.
O problema dáse en casos como o denunciado pola condutora Laura Tabernero fronte ao multiusos da Xunta. Se se reserva 3,50 metros de ancho hai que ocupar parte do carril de circulación, de maneira que este estréitase e non só prexudica a circulación dos vehículos senón que pode xerar situacións de risco para a persoa que fai uso do aparcadoiro. Aínda que é evidente que a situación actual tamén supón risco, para calquera condutor e máis se este ten reducida a mobilidade, como demostrou gráficamente Tabernero, que recentemente non foi capaz de saír do coche unha mañá que acudiu á Xunta porque o tráfico pola Rolda era continuo e se abrise a porta e intentase sacar a cadeira de rodas e baixarse do vehículo invadiría a calzada.
Os condutores tamén piden que se cumpra a lonxitude mínima, de 5 metros e 1,50 máis de zona de aproximación e transferencia
Ante esta situación, o goberno local prevé facer unha análise das prazas existentes e escoitar ás asociacións representadas no gabinete de accesibilidade.
O enxeñeiro municipal Pablo Fontes, tamén profesor de Enxeñería e Infraestruturas dos Transportes na Escola Politécnica, explica que o ideal é situar estes estacionamentos nos puntos de cruzamento entre os itinerarios peonís accesibles e os itinerarios vehiculares, para garantir o acceso desde a zona de transferencia ata a zona peonil de forma autónoma e segura. é importante tamén que haxa rebaixes nas beirarrúas, apunta.
Fontes explica que, en aparcadoiros construídos recentemente, como os disuasorios, as prazas teñen as dimensións que fixa a lei, aínda que nestes casos é máis fácil de cumprir a norma porque son prazas en batería, con 2,20 metros de ancho e un corredor no medio compartido de 1,50 metros. A dificultade está en rúas onde o aparcadoiro é en liña e máis aínda se son vías estreitas.
Os condutores tamén piden que cúmprase a lonxitude mínima, de 5 metros e 1,50 máis de zona de aproximación e transferencia. "Practicamente ningunha cumpre isto", asegura Tabernero. Hai condutores que levan cadeira de rodas no maleteiro.
ORDENANZA. En canto á ordenanza na que, segundo asegura Arroxo, o goberno local xa traballa, o obxectivo é poder facer algunhas variacións na sinalización viaria respecto da que marca a DXT, de face a que sexa máis efectiva e á vez barata. Hai cidades que xa aprobaron normativa propia para facer pasos de peóns máis visibles e con menos pintura (descontinuos), para evitar resbalones, por exemplo.
A normativa municipal serviría, ademais, para regularizar elementos que xa hai e que realmente non son legais, como os chamados coxíns europeos de redución de velocidade da Rolda do Carme.
