Algunhas son unha soa palabra, unha firma, un mero garabato, pero todas están onde non deben estar. As pintadas salpican todo Lugo e obrigan a Urbaser a unha intervención constante para eliminalas: por iniciativa propia no caso de edificios públicos e, tras recibir chamadas de denuncia dos veciños. O problema chega a tal nivel que, só na primeira metade do ano, os lucenses comunicaron ata cincuenta incidencias dese tipo, pedindo que se limpasen os seus portais, garaxes, portas ou muros.
Tendo en conta que, paralelamente, a empresa de limpeza procede a facer outras intervencións en áreas públicas cando as percibe e que o ritmo de limpeza das situadas en dependencias privadas é dunha por semana, resulta evidente que non hai zona de Lugo sen as súas pintadas.
A listaxe da actividade de Urbaser de xaneiro a xullo dá fe dese feito. Retiráronse pintadas en pleno centro, por exemplo, no Círculo das Artes, pero tamén desde o Pazo de Feiras ata Fontiñas. Non hai zona onde os autores de pintadas non deixen a súa pegada.
A pesar da dispersión, algúns puntos parecen da súa preferencia, de forma que, ante a concentración en determinados puntos, o Concello explica que se aplica un plan especial. Así, hai zonas, como A Tinería, onde as actuacións se repiten periodicamente porque se borran pintadas e aparecen outras novas. Agora mesmo, por exemplo o barrio loce unhas cantas.
Como preparativo para festas como Arde Lucus e San Froilán, con independencia das denuncias e co obxectivo de que a cidade luza boa cara, Urbaser tamén realiza plans específicos de limpeza de pintadas.
Igualmente, na primeira metade do ano, retiráronse graffittis de escaleiras, varandas e casetas de xardineiros do parque Rosalía de Castro, outro punto onde Urbaser ten que actuar a miúdo.
A frecuencia coa que aparecen as pintadas fan que só na primeira quincena deste mes xa se notificaron outras sete incidencias en edificios privados, desde San Pedro ata a Estrada dá Granxa.
Aínda que se actúe regularmente contra este problema, sempre se trata dunha resposta reactiva. é moi difícil deter ese comportamento, así como multar a quen realiza as pintadas porque é preciso pillalos in fraganti.
Un caso onde sucedeu, pero que resulta excepcional, foi o da moza que realizou pintadas anarquistas durante unha das manifestacións do Día do Traballo. As lemas e firmas, que foi deixando nalgúns escaparates de tendas e nas fachadas de numerosos bancos, marcaban exactamente o camiño que foi seguindo a mobilización. Aínda que facía as pintadas con moita rapidez, apenas deténdose uns segundos antes de volver fundirse co resto de manifestantes, o certo é que puido finalmente ser identificada pola policía, que adoita estar presente nesas marchas.
