O xuíz Joaquín Brage, titular do xulgado de instrución 1 de Lugo, acaba de ditar o arquivo provisional da peza que deu orixe á operación Pulpo, a investigación iniciada en 2013 pola súa antecesora, Pilar de Lara, sobre un cúmulo de presuntas irregularidades na Deputación. Esta decisión supón un impulso a un caso que permaneceu case inactivo durante máis dun ano e adianta que a finalización da instrución pode estar moi preto.
A operación Pulpo é, por outra banda, a última na que figura como investigado José Ramón Gómez Besteiro, expresidente da Deputación, exlíder do PSdeG e un dos nomes que soan para marcar o futuro do socialismo galego.
A peza que agora se sobresee investigaba un suposto caso de acoso laboral a unha funcionaria do servizo de protocolo da Deputación por parte do seu xefe, Juan Carlos Fernández Pulpeiro, defendido polo avogado Juan Carlos López Abad e cuxo apelido deu nome ao macrosumario. Logo de oito anos de instrución, Joaquín Brage considera que non hai ningunha proba que sustente a existencia deste delito e ordena o arquivo, que aínda pode ser recorrido ante a Audiencia.
Cos anos, a operación Pulpo dividiuse en pezas separadas, varias das cales xa se foron arquivando
O caso abriuse a raíz de que Elena Candia
A investigación recaeu finalmente no xulgado de Pilar de Lara e o que era unha denuncia por mobbing transformouse nunha investigación sobre o programa provincial Quilómetro 0 e, tras unha serie de rexistros e unha decena de imputacións, nunha causa xeral contra a Deputación na que se acumularon adxudicacións de contratos, oposicións supostamente fraudulentas, fondos europeos, vantaxes sociais dos funcionarios, subvencións ao Breogán e outra serie de acusacións sen especificar.
Co paso dos anos, a operación Pulpo dividiuse en pezas separadas, varias das cales xa se foron arquivando co tempo. Agora chegoulle a quenda á que deu orixe a todo, a de mobbing, que o maxistrado que substituíu á sancionada Pilar de Lara non ve motivo para prolongar.
Nun amplo auto de 34 páxinas, Brage razoa que non hai ningunha proba nin testemuña que poida corroborrar as acusacións da funcionaria contra o seu xefe de servizo, máis aló do mal ambiente laboral que parecía existir en toda a área por mor da personalidade de Pulpeiro e do suposto favoritismo cunha empregada, coa que mantiña unha relación de parella. Os testemuños deixan entrever, ademais, unha situación marcada por unha serie de intereses encontrados froito das relacións familiares e persoais entre funcionarios.
No seu auto, o maxistrado, ademais de realizar un tremendo esforzo para xustificar que se abrise unha investigación por mor dun documento facilitado ao PP de xeito anónimo —"quen oculta o seu rostro para acusar, tamén é capaz de ocultar a verdade no que acusa", chega a recordar— deixa tamén algunha referencia que pode dar pistas para o futuro deste macrosumario: "... Sen entrar na cuestión da necesidade do segredo sumarial na causa matriz nin na dos prazos do artigo 324 Lecrim naquel procedemento... ", redacta o xuíz.
Ese artigo fai referencia á catalogación dunha causa como de especial complexidade e a posibilidade da petición de prórrogas de instrución, que limitarían esta no tempo. Segundo fontes coñecedoras do caso, cabe a posibilidade de que algunha desas prórrogas non fose tramitada en tempo e forma, o que non determinaría a nulidade de actuacións por si mesma, pero si aseguraría en caso de condena a atenuante de dilacións indebidas e, consecuentemente, unha significativa rebaixa da pena.
E, aínda que así non fose, si deixa entrever unha chamada de atención do maxistrado sobre o feito de que, no mellor dos casos e se non se xustifican máis prórrogas logo de oito anos, a instrución debería darse por finalizada nunhas poucas semanas, punto no cal habería que tomar unha decisión sobre arquivar a causa ou ditar procesamientos.
