Sente adoración polos animais e ver que non reciben os coidados que necesitan impídelle quedar de brazos cruzados. María (nome ficticio) entrou hai uns días nunha tenda de mascotas da capital lucense e fixou a súa mirada nun cachorro de bulldog francés que non sobordaba saúde. "Era unha perrita e estaba extremadamente delgada. Notábanselle todas as costelas e apenas se movía. Parecía desnutrida e enferma".
Na mesma vitrina había outro cachorrro de Pintcher, tamén con mal aspecto. "Saín da tenda cun nó no estómago e pensei que tiña que facer algo, así que chamei á Policía Local para contar o estado no que vira aos animais". De feito, os axentes acudiron á tenda e denunciárona por infracción á Lei de Protección e Benestar dos Animais de Compañía de Galicia, que prohibe a súa exhibición para a venda en escaparates ou zonas expostas á vía pública, ou a modo de reclamo. Esta conduta carrexa unha sanción económica de ata 500 euros.
A moza, que denunciou ante o Seprona, ofreceuse a adoptar á cadela e a pagar os gastos veterinarios
Con todo, o obxectivo de María non era lograr que o comercio pagase as consecuencias da desatención aos cans, senón asegurarse de que os cachorros se ían a recuperar en lugar máis idóneo, polo que volveu á tenda. "Entrei outra vez e xa só estaba a perrita bulldog. Pregunteille á dependenta o prezo e díxome vendíase por 790 euros, pero que estaba enferma e por iso estaba tan delgada. Explicoume que tiña un problema intestinal e que estaba xorda dun oído".
A María puxéronselle os pelos de punta cando escoitou as explicacións da empregada. "Lle preguntei que como podían estar a facer negocio cun animal enfermo e díxome que tiñan provedores e que se quería outro can, conseguíanme un san. Así, con toda a naturalidade, coma se fosen camisetas en lugar de animais".
Esta lucense non se deu por vencida e ofreceuse para adoptar ao animal. "Pareceume indignante o modo no que estaban a tratar á cadela e ofrecinme para adoptala. Díxenlle á moza que se ma cedían ou ma deixaban adoptar eu asináballe os papeis que fixese falta e comprometíame a pagar todos os gastos médicos que necesitase a perrita para recuperarse, pero a resposta que me deron é que eles non tiñan esa opción e que se quería o animal tiña que pagar os 790 euros".
María pediulle á empregada que o consultase cos seus xefes e deixoulle o seu número de teléfono, coa esperanza de que recapacitasen e antepuxesen a saúde do cachorro ao negocio. "Ao día seguinte chamáronme e dixéronme que lle baixaban o prezo e que ma deixaban en 500 euros. Eu non daba crédito a que seguisen negociando cun animal enfermo. Pareceume totalmente cruel".
Indignada e atónita, a moza regresou unha vez máis á tenda, pero xa non viu á cadela. "Dixéronme que xa non estaba e non me deron máis explicacións. Eu pregunteille á dependenta unha e outra vez polo seu paradoiro, pero non me aclarou nada. Primeiro díxome que a venderon e despois que estaba no veterinario, non souben nada"máis .
María quedou preocupada e decidiu acudir á comisaría da Policía Local para preguntar pola cadela, xa que os axentes comprobaran durante a súa intervención na tenda que os animais necesitaban atención veterinaria. "Dixéronme que eles realizaran xestiónelas pertinentes e que agora os animais eran competencia da Xunta. Quedei sen saber moi ben que facer e fun ao Seprona a denunciar o caso".
O pasado xoves, a moza puxo a denuncia na comandancia da Garda Civil de Lugo, pero segue sen coñecer o paradoiro da cadela que intenta adoptar. "Espero que alguén me poida dicir que paso coa perrita e se se atopa ben. Eu vou seguir intentando localizala por todos os medios. Paréceme incrible que se trate aos animais deste xeito", conclúe.
