LUGO. Almacéns Olmedo despídese o mes que vén. Este é o comercio de téxtil en activo máis antigo da capital lucense, con máis dun século de vida. O verán pasado pechou a súa tenda da Rúa dá Raíña e agora liquida as súas existencias no local que outrora destinou á venda de teas, na Praza do Ferrol.
No escaparate loce unha mensaxe que atrae ás clientas, "Axúdanos a baleirar o local", e no interior tira a casa pola ventá «con descontos de ata o 80%», segundo explica o seu propietario, Luis Verdalles.
Este empresario xa xubilado, que tivo intereses en diferentes sectores económicos, bota a chave tras máis de tres décadas á fronte deste negocio familiar, que pon punto e final na terceira xeración.
A orixe desta firma téxtil foi en 1913, cando o avó deste empresario, Esteban Grande, desprazábase desde o seu Salamanca natal á capital lucense para vender teas e roupa de cama. Expuña os seus artigos noutro negocio agora centenario da cidade, o Hotel Méndez Núñez. Anos despois abriría a súa primeira tenda aos poucos metros deste histórico aloxamento, no número 6 da Rúa dá Raíña.
Aquel empresario castelán, que contraeu matrimonio cunha moza ourensá, fincouse en Lugo porque atopou un nicho de mercado xa que, segundo apunta o seu neto, entón «practicamente non había comercios» na capital lucense.
A súa primeira razón social foi Olmedo e Grande, xa que este empresario salmantino foi da man con outro de Vigo, José Olmedo. Foi unha das primeiras sociedades da provincia porque o seu número de identificación fiscal era o 231.
Luís Verdalles di que nos primeiros anos dedicáronse á venda de teas «ao público en xeral e ás modistas, ás que lles facilitaban un mostrario ao comezo de cada tempada».
A mediados do século pasado, segundo conta o seu propietario, incorporaría a confección. A súa aposta foi sempre pola moda feminina.
Almacéns Olmedo chegou a contar con 16 tendas distribuídas por media España e decenas de empregados. Os establecementos estaban en Galicia (Lugo, A Coruña, Vigo, Pontevedra e Ourense), Asturias, Salamanca, Valladolid, Bilbao e Barcelona, onde tiña a central de compras.
DESPEDIDA. Cando fai un balance nostálxico da súa longa etapa á fronte deste negocio familiar centenario, o empresario lucense asegura que foron «anos moi bos. Tiñamos roupa moi atractiva. Íbamos a todos os certames de moda, París, Barcelona...».
Sobre o adeus desta insignia con máis dun século de vida, explica que «as cousas teñen un principio e un fin e, cando un xa está xubilado, é lei de vida ao non haber continuidade».
«Os negocios son como o ciclo vital das persoas: nacen, crecen e, se teñen sorte, gozan dunha longa vida», afirma.
Luís Verdalles non oculta que sopran ventos contrarios para o comercio tradicional. Así, considera que este sector con tanto peso en Lugo «está a pasalo mal» debido, entre outros motivos, «á crecente competencia do comercio electrónico».
