Adeus a un artista da pel

Domingo Vázquez inicia a liquidación de Peletería Vázquez e porá fin a unha carreira que iniciou cando se foi con 14 anos a Barcelona, onde aprendeu a fabricar as pezas que vende
Domingo Vázquez López y su mujer, en su establecimiento de la Ronda da Muralla. VICTORIA RODRÍGUEZ
photo_camera Domingo Vázquez López e a súa muller, no seu establecemento da Rolda dá Muralla.

Domingo Vázquez López colgou o cartel de "liquidación" en Peletería Vázquez, na Rolda dá Muralla, e prepárase para deixar atrás unha vida que estivo dedicada á pel. E é que este lucense leva entregado a ese mundo desde que, con catorce anos, foise a Barcelona e entrou a traballar nunha fábrica na que xa estaba o seu curmán. Corría entón o ano 58.

Agora decidiu dar un paso atrás porque é hora de xubilarse e a situación económica tampouco invita a continuar. "Isto non ten visos de que vaia mellorar", sentencia o empresario, que desenvolveu gran parte da súa vida profesional en Barcelona, onde a familia conserva unha tenda que si seguirá aberta, xestionada pola súa filla e con apoio doutro dos fillos.

Vázquez viviu precisamente os anos dourados da pel en Barcelona e non esquece as colas que se formaban os fins de semana nas portas da súa tenda. Cos fillos xa maiores e capaces de seguir á fronte do negocio na cidade condal, Domingo e a súa muller, Paula, expuxéronse asentarse en Lugo e porse desde 2001 á fronte da tenda da Ronda.

A idea de quedar en Lugo foi repentina e partiu da súa muller, Paula, que é de Cuenca. Están contentos da decisión de asentarse en Lugo. "Non temos máis que agradecemento para os lucenses", di. Pero Domingo cre que o ciclo se acabou e só seguirán ata baleirar a tenda ou ata o fin de tempada.

E co fin de Peletería Vázquez perderase non só unha tenda máis, senón todo un artista da pel. E é que Domingo Vázquez, que naceu en Francos, moi preto de Lugo, leva toda a súa vida deseñando e fabricando pezas de pel. Vende as pezas que deseña e tamén fabrica o que lle piden os clientes. "Agora, coas redes, hai moita xente que vén e ensínache a peza que quere", conta.

Abriu a súa primeira tenda, a de Barcelona, en 1975 e desde entón viu como evolucionaba o mundo da moda e da pel e conta que, a pesar de que as tendencias cambiaron, hai moitos aos que lles segue gustando vestirse con ela. E aínda que non todo o mundo quere ou pode pagar o que vale, di que en Lugo sempre houbo mercado, entre outras razóns porque é unha cidade fría e unha peza boa é práctica, loce e dura moitos anos.

Respecto da demanda, conta que en Lugo sempre tiveron moita saída a pel volta e moitos derivados do visón e o astracán, ademais do coiro, que "funciona todo o ano e para todas as idades", relata.

Coa decisión de pechar e iniciar a liquidación, a peletería ofrece descontos importantes. "Hai pezas que están a menos da metade do que estaban", conta Domingo. O que non se venda en Lugo neste proceso de liquidación acabarase derivando á tenda de Barcelona, que seguirá aberta porque alí hai máis mercado, aínda que nos últimos anos tamén caeron as vendas, precipitadas á baixa pola situación económica e tamén pola situación política, sinala.

Con todo, apunta, o negocio é máis viable en Barcelona que en Lugo, onde a situación económica explica o continuo peche de negocios, na súa opinión.

"A situación económica non axuda a seguir, porque as cousas non están como para botar man á carteira e saír a comprar", di este especialista en pel que coa súa retiro tamén deixa orfos a quen acudían a el en busca de alguén que soubese reconverter unha peza antiga nunha renovada e á moda.

Comentarios