O primeiro xuízo por unha das pezas principais do caso Carioca, a que afectaba á comisaría da Policía Nacional e, en especial, a Brigada de Estranxeiría, cumpriu este martes a súa primeira xornada na Audiencia Provincial co guión previsto: os acusados desviaron as responsabilidades das irregularidades nos expedientes cara ao que foi o principal imputado nesta causa ata a súa morte fai un par de anos, un policía nacional que actuaba como segundo en devandita brigada; este, deixaron entrever, fíxoo en conivencia co cabo da Garda Civil que tamén foi detido e encarcerado durante este proceso.

Ningún deles senta no banco. Si o fan o comisario que era entón o xefe de Estranxeiría e un funcionario deste servizo que traballaba ademais como avogado no seu despacho privado, ambos xa xubilados. O primeiro está acusado de falsidade en documento público, polo que lle piden nove anos de prisión; o segundo responde os delitos de negociacións prohibidas a funcionarios e uso de información privilexiada, polo que se enfronta a unha multa.

O centro da acusación do ministerio fiscal son dous expedientes de prórroga de estancia no país que se concederon a favor de dúas mulleres estranxeiras que traballaban en clubs de alterne que resultaron ser amigas dunha terceira, a quen os investigadores relacionaban intimamente co policía falecido. Devanditas prórrogas concedéronse sen que se achegase ningún documento dos necesarios nin se realizasen comprobacións. Estaban asinados polo entón xefe de Estranxeiría e agora acusado e por un excomisario xefe que tamén estivo investigado neste asunto, ata que se demostrou que se falsificou a súa firma. Onte declarou como testemuña.

O avogado e funcionario procesado rexeita que usase o seu posto en beneficio propio e di que só resolvía dúbidas

Gran parte do testemuño deste e dos interrogatorios aos acusados foise en determinar como funcionaba un servizo que, segundo aseguraron, naquel momento estaba saturado de traballo polos continuos cambios nas leis de inmigración e de regularización. É nesta trasfega de papeis e decenas de expedientes diarios a asinar no que o comisario acusado situou os dous expedientes sospeitosos. "Eu non podía comprobar todo o que asinaba", explicou, "o traballo baseábase na confianza nos meus homes. Eses dous expedientes eu nin os toquei".

Tras recoñecer que puido "ter certa falta de dilixencia ao non comprobar un a un os expedientes que asinaba", asegurou que tras coñecer os feitos sentíase "enganado" polo seu segundo ao mando: "Creo firmemente que todo foi unha manobra súa", insistiu. Ao parecer, segundo se espuxo na vista, este policía xa falecido tiña incluso escaneadas todas as firmas dos funcionarios e membros da Brigada de Estranxeiría e acceso aos selos.

En conivencia con el actuaría, segundo a declaración, o cabo que se encargaba das cuestións de Estranxeiría e o control dos bordeis na Garda Civil, que chegou, segundo asegurou o acusado, a facerse pasar por el ante as mulleres ás que quería beneficiar incluso presentándolles un cartón.

AVOGADO E FUNCIONARIO. O outro procesado supostamente aproveitaba o seu posto de funcionario en Estranxeiría para beneficiar a clientes seus ou para conseguir traballo para o seu despacho e para o doutros avogados. As probas da Fiscalía baséanse en escoitas telefónicas nas que aparece falando con outros letrados. Dous deles compareceron o martes como testemuñas para confirmar a versión do acusado: tratábase de consultas habituais entre compañeiros para resolver dúbidas sobre expedientes presentados, pura cortesía para poder axilizar os trámites entre tanto papelorio.

Antes, o funcionario e letrado explicara que tiña concedida a compatibilidade legalmente e que non incumpriu nunca a condición de non levar asuntos relacionados co seu traballo en Estranxeiría. "Nin sequera atendía persoalmente ao público", explicou, "ata que me obrigaron a facelo polo exceso de traballo. Cando me chamaban por teléfono, eu trataba de aclarar dúbidas para facer todo máis áxil, pero nunca trataba temas privados".

Testemuña

"A xuíza imputoume porque lle dixen que nunca follei ao policía e ela cría que si"

Un dos testemuños máis relevantes que se escoitaron o martes foi o da muller que, segundo os investigadores, mantiña unha relación íntima co policía de Estranxeiría falecido, a quen as defensas apuntan como responsable das ilegalidades. Segundo confirmou esta muller, en efecto ela mediou con devandito axente para que dúas amigas súas conseguisen as prórrogas de estancia no país que figuran no sumario.

Con todo, afirmou que ela descoñecía se era legal ou non o que facía o policía nacional ou como o conseguía: "Eu non sabía que fixera, el fíxoo e xa".

Con todo, negou en todo momento que a relación fose máis aló da simple amizade, a pesar de que o fiscal lle recordou que esta era tal que, do mesmo xeito que primeiro intercedeu a favor dunha das súas amigas, logo púxose a mal con ela e pediulle ao policía que a expulsase.

Esta relación supostamente íntima con el foi, de feito, o que provocou que durante varios anos esta muller figurase tamén como imputada no caso. A preguntas dun avogado da defensa, esta brasileira explicou que foi chamada a declarar como testemuña pola xuíza instrutora, Pilar de Lara, en 2009; logo de trece horas de interrogatorio como testemuña, a xuíza decidiu cambiarlle a condición a imputada nese mesmo momento: "Foi porque non lle dicía o que ela quería ouvir", afirmou onte ante o tribunal, "pensaba que lle estaba mentindo. A xuíza cría que si follara co policía, pero eu nunca o follara".

Na sesión do martes tamén declararon por videoconferencia un policía de asuntos internos e un garda civil que participaron na instrución desta investigación, que deixaron entrever a escasa comunicación que había entre eles e coa xuíza.