Cáritas Lugo cumpre 50 anos de vida e outros tantos de axuda social aos necesitados. Neste labor social, xogan un gran papel os voluntarios que, sen ningún interese económico, contribúen a construír o día a día desta organización.
aos seus 90 e pico, as mans de sor Trini Pardo aínda teñen a paciencia suficiente para dobrar e colgar a roupa que chega ao roupeiro de Cáritas. Cada martes e venres pola tarde, desde fai xa case 40 anos, esta monxa realiza a mesma función dentro do armazón de Cáritas: clasifica a roupa e despacha á xente que acode ao roupeiro (tanto para entregar como para recibir).
Esta irmá, da congregación da Sacra Familia de Bordeus, colabora con Cáritas só catro horas á semana, pero todas as semanas do ano e durante moitos anos. Agora, xa cos 90 andados e camiño dos 100, aínda non se expón deixar o voluntariado, a pesar do que diga o carné de identidade. «Se Deus me dá saúde, seguirei. Son 90 e pico e xa podería estar xubilada dous ou tres veces pero, mentres que poida, aquí estarei», afirma.
SOR TRINI PRADO. 40 anos dobrando roupa
Leva aí 40 anos, no roupeiro de Cáritas. Dobra, clasifica e colga a roupa que chega. Pero tamén despacha. Polas súas mans pasaron toneladas de roupa vella. Esas mans que teñen xa máis de 90 anos e que seguirán colaborando con Cáritas mentres a súa saúde llo permita.
SANTIAGO DÍAZ DE FREIJO. De empresa a empresa
Compaxina a súa profesión como médico co voluntariado en Cáritas, no programa Empresas con Corazón. A súa función é dirixirse ás empresas e pedir a súa colaboración, monetaria ou en especie, coa ONG. Non é tarefa fácil e é un traballo de despachos, pero séntese útil e iso é o importante.
BEGOÑA BUIDE. Monitora de campamentos
Xa era antes monitora de tempo libre, pero cando viu un anuncio de Cáritas pedindo voluntarios para esta función, non o dubidou. Begoña Buide é carteira, pero leva os campamentos urbanos para nenos e mozos en Cáritas, onde non importan as clases sociais.
RAMIRO J. ÁLVAREZ. A consulta do psicólogo
Retomou este ano a súa antiga experiencia como voluntario en Cáritas ofrecendo os seus consellos de psicólogo. Agora, xa xubilado e con máis tempo, faino, di, porque séntese en débeda coa sociedade. E atopouse cunha sociedade con máis problemas e necesidades. Pero aí está, axudando.
BALBINA ARIAS. Comida, recibos e vales
Esta mestra xubilada coñece ben as necesidades da súa parroquia, A Milagrosa. Alí coordina o grupo de voluntarios que reparte comida, paga recibos de luz e aluguer a familias sen recursos e dá vales para medicamentos, lentes, roupa ou o comedor. Ninguén como ela coñece, realmente, o alcance da crise.
