Á universidade con 12 anos

A materia que constitúe un pesadelo para moitos rapaces en idade escolar é unha das paixóns de Moncho Pardo, un lucense de 12 anos, que foi o único do municipio seleccionado para o programa Estalmat (Estímulo do Talento de Matemáticas) nesta edición.

Encántalle a materia porque lle resulta "fácil" e "ten lóxica"; é dicir, xusto o contrario do que lle ocorre aos centos de persoas que a ven como un galimatías. Por iso, está "moi contento" de ter a oportunidade de acudir cada sábado do curso escolar durante dous anos á facultade de Matemáticas a ampliar os seus coñecementos con outros nenos da súa idade.

Cincuenta rapaces de 12 ou 13 anos pasarán unha dos seus mañás libres na universidade, con profesores universitarios e enfrontándose a problemas que o resto dos seus compañeiros de cole tardarán en ver ou, incluso, non chegarán a ver nunca. Non se trata de adiantar materia, pero si de promover o pensamento matemático en mozos con capacidades demostradas para iso. Antes, reuniranse un fin de semana nun campamento matemático.

A Moncho, semellante plan non lle dá nada de preguiza e está a desexar empezar. "é que a min me gusta ir ao cole", aclara.

Para formar parte deste grupo, Moncho fixo un exame de dúas horas, do que dixo que non lle pareceu difícil e que "como me gusta pasóuseme o tempo moi rápido". Confesa que non llo preparou "nada", aínda que sabía que outros rapaces si estudan para enfrontarse á proba. Foi elixido entre máis de 140 aspirantes para formar parte dun programa que, previsiblemente, achandará os seus estudos, xa que a esa facultade planea volver cando empece a universidade.

"De maior quero ser matemático", explica, á vez que a docencia non lle chama e si "o de investigar". O obxectivo a lograr está claro e, segundo recoñecen os seus pais, desde hai moito tempo. "Quero un traballo co que gañe moito diñeiro para poder comprarme un Ferrari", apunta, resumindo nunha frase o seu soño de toda a vida: un cochazo italiano.

A devoción polos coches e afeccións como o balonmán ou os videoxogos revelan que, á marxe do seu talento para as matemáticas, Moncho é un rapaz como os demais, ao que lle gusta ver a tele ou xogar ao fútbol na Wii.

O único pero que pon á súa inclusión no proxecto Estalmat é que terá que renunciar a dedicar esas horas ao xadrez, outra das súas grandes afeccións e a causante que xa, ata agora, pasase gran parte dos fins de semana viaxando para participar en torneos. Agora vaise a Granada a asistir a un, cidade que xa coñece por ese mesmo motivo. Os seus pais recoñecen que fixeron moito turismo pola querenza do seu fillo por ese deporte.

Proxecto
O proxecto Estalmat estableceuse en Galicia en 2007, cando a Real Academia de Ciencias Exactas, Físicas e Naturais de España aprobou o proxecto para esta comunidade autónoma. Está pilotado pola facultade de Matemáticas da Universidade de Santiago de Compostela, coa colaboración dun grupo de profesores, tanto de ensinos medios como das tres universidades galegas que acolleron con entusiasmo a iniciativa e involucráronse de cheo no seu desenvolvemento.

Con todo, a súa verdadeira orixe remóntase a 1998, froito dunha idea do profesor da Universidade Complutense, xa falecido, Miguel de Guzmán. A primeira edición celebrouse en Madrid e tivo gran acollida, polo que a partir de 2000 unha fundación ligada a unha compañía de telefonía móbil comprometeuse a financialo nas comunidades autónomas que mostrasen interese. O seu creador aínda vería catro edicións máis antes do seu falecemento.

Ata o momento leva a cabo en Cataluña, Castela-León, Andalucía, Canarias e Valencia.

Na páxina web do proxecto pódese acceder a diversos documentos de De Guzmán sobre como detectar o talento matemático en nenos e que tratamento educativo debe aplicarse para sacarlle proveito e desenvolvelo ao máximo.

Comentarios