Última chamada á Xustiza

A xuíza autorizou a exhumación para analizar se baixo as uñas detéctase ADN de terceiros 
Déborah Fernández Cervera. EP
photo_camera Déborah Fernández Cervera. EP

10 de maio de 2002. O corpo sen vida de nbsp;&Déborah Fernández Cervera é descuberto espido, aínda que coidadosamente tapado con ramas, nunha cuneta do municipio do Rosal, a 40 quilómetros de distancia da praia de Samil, onde foi vista por última vez dez días antes. Desde entón, 19 anos de investigación policial, xudicial e a cargo de detectives contratados pola familia sen poder dar co culpable. E se non o hai a data de 10 de maio de 2022, o caso arquivarase para sempre, xa que dúas décadas é o prazo que fixa a lei para que prescriban os delitos graves —que carrexen unha pena de 15 anos ou máis de prisión—.

Por iso é polo que as pescudas, nesta última reapertura do caso —a décimo sexta—, avancen cunha rapidez pouco vista nos tempos xudiciais e que a instrutora bote o resto autorizando a exhumación dos restos da moza, unha dilixencia que tampouco é habitual na investigación criminal, pero que neste caso pode ser a última baza dunha familia que afronta esta semana cos nervios a flor de pel.

E é que logo de recibir a noticia máis optimista posible, que foi a confirmación de que se conservan as uñas de Déborah, o elemento fundamental para que poida comprobarse se existe ADN de terceiros, nos próximos días o equipo forense determinará se é posible ou non achar restos biolóxicos baixo elas. E este extremo é o naipe do que pende todo o castelo probatorio do caso da moza viguesa, que hoxe tería 41 anos.

Os achegados de Déborah afrontan esta análise con esperanza. A que lles dan os propios peritos, que inciden en que a ciencia forense de 2021 está a anos luz das probas de laboratorio que se practicaban alá por principios de século.

Tamén avanzou eones a informática, e por ela pasa a outra pata desta recente reapertura do caso: a análise do disco duro do computador de Déborah, que xa está nas instalacións da empresa Lazarus Technology, a mesma que envorcou os datos do iPhone de Diana Quer. Nesta dilixencia ten depositada tamén confianza a familia, aínda que sen esquecer que o futuro da investigación pasa irremediablemente polas uñas, cuxa importancia criminológica é vital porque as mans son o primeiro mecanismo instintivo de defensa e nelas imprégnase ADN da outra persoa.

O EXMOZO, NA DIANA. E esoutra parte hóuboa, seguro, no caso Déborah. Porque aínda que a autopsia determinou no seu día que puido sufrir unha morte súbita —saíra facer footing—, unha recente revisión da necropsia descarta este punto e sinala o óbito violento. Quen o fixese, iso si, atrezó a escena do crime con pistas falsas, como un preservativo con seme dun home descoñecido á beira do cadáver, que desgraciadamente lograron o seu obxectivo: despistar e enmarañar as pescudas.

A familia non dubida en sinalar ao exmozo de Déborah, que declarou non tela chamado o día de autos cando si o fixo e falou dela en pasado cando aínda estaba desaparecida, nos mesmos días nos que o seu coche "cheiraba a morto" segundo o vixiante dun aparcadoiro —el alegou que era "unha caixa de lagostinos pasada"—. O seu ADN ou o doutra persoa pode falar e resolver o caso Déborah, na súa última chamada á Xustiza. 

Cando non basta a criminología: outros casos sen resolver na comunidade
Non hai crime perfecto, pero si casos nos que, por unha razón ou outra, é imposible dar co sospeitoso ou, de habelo —e isto é o máis frecuente—, non pode demostrarse a súa autoría. A maioría desas mortes ou desaparicións, no entanto, producíronse hai uns anos, antes de que a ciencia forense estivese tan avanzada e de que as rúas estivesen sementadas de cámaras —a videovixilancia posibilitou a resolución dos casos Asunta e Quer, entre outros—.
Os seguintes son algúns dos casos sen resolver da crónica negra galega:

María José Arcos
Sen noticias desta santiaguesa desde 1996. Tamén se acusou ao seu ex pero quedou libre.

Sonia Igrexas
Pontevedresa desaparecida en 2010. O seu ex foi sospeitoso e faleceu no punto de mira.

Ana María Fernández
Baixouse do coche na A-52 tras discutir co seu marido —que estivo investigado policialmente pero sen probas de cargo contra el— e ninguén a volveu a ver. Era 2008.

María Teresa Troncoso 
O seu corpo apareceu apuñalado en Ares en 2009, tras faltar en Nigrán. O seu ex levantou receos.

Elisa Abruñedo
Violárona e mataron a coiteladas en Cabanas en 2013. Nunca houbo pistas do autor.

Socorro Pérez
Outro crime sen sospeitoso. Asasinárona dun golpe na cabeza en Ourense en 2015.

Comentarios