Rosalía era un cu de mal asento ata hai sete meses, cando contraeu o virus causante da pandemia. Hoxe, cóidana o seu marido e o seu fillo, un neno de 12 anos. Ela é o que se denomina "covid persistente" e os expertos sosteñen que casos coma o seu non son unha minoría.
Toma medicación diaria, non pode traballar, coas tarefas domésticas séntese superada e sofre de insomnio e alopecia. A súa vivencia, como a doutros contaxiados polo minúsculo axente infeccioso que mantén o mundo en albas, resúmese nunha das frases que afirma na súa conversa con Efe: "Síntome como unha persoa de 70 anos".
Tal é o seu malestar que está a barallar a posibilidade de contratar "alguén" que a axude cun "día a día" que cada vez lle custa máis encarar. Aos seus 42 anos, nótase literalmente coma se caeran outros trinta enriba.
Hai días nos que lle custa levantarse da cama. Tampouco mellora a cousa se o que quere é saír á rúa. Con todo, esta muller, residente en Ourense, non perde a esperanza de que os médicos poidan atopar un tratamento que sexa efectivo.
O seu pesadelo ten unha data de inicio, o día 13 de marzo, cando empezou a notar os primeiros síntomas. Entón, recorda, os profesionais sanitarios non realizaban nin a cuarta parte de probas que se fan na actualidade.
Os médicos creron ao principio que tiña ansiedade, e non lle fixeron a proba ata dúas semanas despois de comezar a sentir síntomas
Rosalía sentiu dor muscular, de gorxa e febrícula, todo iso sumado a unha sensación de afogo, a cal a levou a crer nalgún momento que non viviría para contalo. "Un día pensei: vai vir o meu fillo ao salón e vaime a atopar morta".
Ao principio, os médicos creron, di, que tiña ansiedade, e non lle practicaron a proba ata uns catorce días despois desa xornada crítica, cando a súa parella, un garda civil, deu positivo.
A cuestión é que dar negativo tras ese positivo inicial non fixo que ela deixase de padecer insomnio, náuseas, diarreas, mareos e que frease a súa caída de pelo tampouco. "Estiven catro días moi mal, tombada, sen poder moverme, chorando e exasperada", rememora, ao falar do comezo. Pero agora tampouco deixou de padecer ansiedade.
Os médicos do Complexo Hospitalario Universitario de Ourense (CHUO) que, como en toda España lidan a diario co patóxeno, seguen con interese estes casos denominados como de covid "persistente" en procura de solucións. Con todo, polo momento, esta galega, que ata o 2020 gozaba dunha saúde de ferro, non ve gran melloría.
"Probamos diferentes tratamentos. Pero nada". Todo iso a pesar de que, como ela mesma conta, inxere ata "16 pastillas diarias". A pesar deste panorama, non tira a toalla, apoiada pola súa familia. A fatiga crónica, a dor muscular, os mareos, a afectación ao sistema nervioso e a disnea forman parte da súa existencia. "Cada día noto un síntoma; en 230 días, podo dicir que non tiven un día bo", sentenza.
A OMS advirte das graves secuelas do covid nalgúns pacientes recuperados
Antes de que a covid-19 se cruzase no seu camiño, Rosalía levaba unha vida completamente normal. "Traballaba como vendedora nunha distribuidora de viños, practicaba deporte a diario. E agora non son capaz de camiñar un quilómetro". Por iso, para todos aqueles que aínda non cren no virus, di: "O SARS-CoV-2 condicionou a miña vida. Non podo moverme. Leo e esquezo das cousas. Teño secuelas".
Non sabe que sucedería se a tratasen antes pero si ten claro o "inxusto" que é que haxa xente que aínda non se tome en serio esta enfermidade. "Indígname que haxa xente que non sexa responsable. Podes contaxiar a alguén".
Iso, no que á saúde pública refírese, porque ela tamén menciona o golpe que a crise sanitaria supón para a economía de moitos sectores, como o da hostalería. "Hai negocios que non se van a poder recuperar e iso dálles igual" aos negacionistas, censura Rosalía, que segue todos os tratamentos que lle proporcionan á espera de empezar coa rehabilitación respiratoria.
O seu desexo antóllase simple, pois é o de recuperar a vida que tiña e poder volver gozar cos seus, que son unha familia "marabillosa" e uns amigos "que me apoian desde o minuto un".
Son persoas que, tras meses de ser contaxiadas, continúan presentando síntomas. Na actualidade non existe unha definición normativa, nin a súa catalogación como enfermidade ou síndrome.
Por iso, co único fin de ter unha definición desta patoloxía, o documento impulsado define o termo "covid persistente" como o complexo sintomático multiorgánico que afecta a aqueles que padeceron a covid-19, ben sexa con diagnóstico confirmado ou sen el, e que permanecen con sintomatoloxía tras a considerada fase aguda. Rosalía é unha de moitos.
