O intelectual Marcos Valcárcel é desde hoxe Medalla de Ouro de Ourense, a máxima distinción provincial, que foi aprobada por unanimidade nun pleno da corporación provincial o pasado 29 de xullo e a súa familia agradeceu este recoñecemento, posto que demostra que a súa memoria "segue viva".
A súa viúva, María Xosé Picouto, quen falou tamén pola súa filla, Eire, que se atopa fóra do país, mostrou o "sincero e intenso agradecemento" de ambas por esta distinción, que recoñece a traxectoria intelectual deste ilustre e valora "a súa xenerosidade e lealdade". "Foi un traballador incansable no estudo de Ourense e da súa provincia", destacou esta muller, e recoñeceu que moitas veces ante determinadas escenas ou lugares "significativos" que lle recordan ao seu marido séntese invadida pola tristeza.
Ao fío desta confesión, recordou o poema de José Agustín Goytisolo dedicado á súa filla, Palabras para Julia, e a reflexión "ti non podes volver atrás porque a vida xa te empuxa", e comentou que isto é certo, e empuxa con tal forza a vida que fai posible soportar a dor pola perda dos seres máis queridos. Admitiu que a isto axuda, no caso da súa familia, que a memoria de Marcos Valcárcel siga viva e que continúe estando tan presente a súa luz.
O presidente da Deputación de Ourense, Manuel Baltar, recolleu a luva e indicou que este é unha homenaxe máis que merecida cara a esta figura, da que subliñou a súa traxectoria e compromiso, ademais da súa entrega ás causas do galeguismo e ourensanismo. Outros merecedores da Medalla de Ouro foron o estudioso Manuel de Dios, creador do Ourense no Solpor que hoxe interpretou a Coral da Ruada; o presidente de Aixiña, Recaredo Paz, e o artista plástico Xaime Quessada.
Baltar resaltou de Marcos Valcárcel a súa xenerosidade, madurez e sensatez, tamén o pioneiro que foi ao montar o blogue As uvas na solaina e o seu logrado discurso cando este especialista na Xeración Nós recibiu o premio Otero Pedrayo. O escritor Bieito Iglesias recordou nesta entrañable cerimonia a un amigo "predilecto", un historiador, estudioso da literatura, xornalista, activista cultural, cinéfilo e amigo.
Manifestou que na vocación de historiador de Marcos Valcárcel influíu unha profesora que os motivou a todos, e dixo que o seu amigo foi un animador cultural moi precoz, cuxa labor referendou a Ourense como a Atenas de Galicia.
Cada proxecto que impulsaba facíao "con entusiasmo", e desde o asociacionismo cultural, remarcou, e, pola súa vertente cinéfila, trouxo a colación unha película de ambiente irlandés, O home tranquilo, de John Ford, porque Marcos era así, e non é baladí que a súa filla se chame Eire e a súa muller se pareza a Maureen O'Hara.
