Fernández Ordóñez di que se accedeu á fusión foi para evitar o ''bloqueo'' de ambas as entidades

O ex gobernador do Banco de España Miguel Ángel Fernández Ordóñez, que ocupaba o cargo no momento da fusión das caixas galegas Caixa Galicia e Caixanova, asegura que se aceptou a unión de ambas as entidades foi para evitar un ''bloqueo'' por parte da Xunta de Galicia respecto de ambas as caixas e que derivase na súa intervención. Ademais, engade, impuxo certos ''condicionantes'' á operación, aos cales supeditou o seu apoio.

Fernández Ordoñez lamenta no seu escrito de resposta ás cuestións abertas polo PP desde a comisión das caixas -a oposición negouse a participar tras a negativa do ex gobernador a acudirse ante a comsión debido a problemas de axenda- que a Xunta frustrase calquera operación que non fose a fusión entre as caixas galegas. Ademais, puntualiza que foi esta administración -a Xunta- a que "liderou" o proxecto e impediu a viabilidade dalgunhas opcións "máis sólidas" expostas desde outras frontes.

Segundo Fernández Ordóñez, a cuestión non era liderar ou non un proxecto, senón participar nos máis "sólidos e sostibles" para tratar de asegurar os tres alicerces básicos do modelo polo que se crearon as caixas de aforro: especialización en pemes e particulares, colaboración como entidade bancaria no desenvolvemento das rexións onde opera e reversión de parte dos beneficios obtidos á sociedade. "O importante era conseguir entidades o máis eficientes, rendibles e viables que fose posible a través de procesos corporativos", sinalou.

Fernández Ordóñez recorda que durante o ano 2009 as dúas caixas galegas estiveron a traballar en proxectos corporativos independentes, pero foi a "insistencia" e o "bloqueo" da Xunta de Galicia a calquera fusión das caixas galegas con outras de fóra da súa Comunidade Autónoma a que impediu calquera opción non galega na solución dos problemas.

"Neses momentos Caixa Galicia traballaba nunha integración coas outras dúas caixas de aforro que, aínda que non foi estudada polo Banco de España, foille presentada por esas entidades, xunto a un consultor, en decembro de 2009. Tíñase coñecemento de que outra entidade grande, cunha demostrada capacidade de xestión e que superou o exercicio de tensión de Oliver Wyman con folgura, tamén estaba interesada en facer unha operación de integración coa caixa coruñesa", explica o ex gobernador do Banco de España.

Engade que Caixanova, pola súa banda, tamén sabía que a súa continuidade en solitario era complicada e, por iso, estaba a negociar a súa integración nun proxecto cun grupo de caixas de aforro "de similar tamaño e elevada solidez, que confería ao proxecto, en principio, un cualificativo de atractivo, aínda que esta alternativa tampouco chegou a ser estudada polo Banco de España". "Todas estas actuacións víronse frustradas pola rotunda negativa da Xunta a autorizar calquera operación que non fose a fusión das dúas caixas galegas e así llo manifestou ao Banco de España en repetidas ocasións e a iso encamiñáronse os seus decididos pasos como o da promulgación da Lei 10/2009, de 30 de decembro", incidiu.

Fernández Ordóñez agrega que a Xunta "liderou o proxecto de integración das dúas caixas galegas e as propias negociacións entre os dous órganos de administración, e como resposta a dous informes iniciais elaborados por Deloitte e PWC que tiñan visións diferentes da viabilidade do proxecto, elaborou un informe interno, realizado polos técnicos da propia Xunta, e solicitou ás caixas galegas outros 4 novos estudos que foron encargados a terceiros".

Recorda que por parte do Banco de España "non se escatimaron esforzos en estudar a fusión e as súas posibles alternativas". "O Banco de España insistiu permanentemente en que era máis seguro e moito menos arriscado buscar integracións fóra da Comunidade Autónoma", subliñou.

"Cando quedou clara a negativa da Xunta a proxectos máis sólidos que o da fusión das dúas caixas galegas, o supervisor, como mal menor para evitar unha situación de bloqueo, optou por esixir condicionantes para que a fusión puidese ser aprobada cun mínimo de razonabilidade en canto á súa solidez que se cumpriron moi parcialmente", resolveu.


Fernández Ordoñez insiste en que trasladou ao propio presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo, a súa postura fronte á fusión. A unión "era negativa desde o punto de vista da competencia en Galicia e este era un argumento máis para non habela impulsado, ademais do fundamental da maior solidez doutras alternativas que se barallaron".

"Eu tiven ocasión de exporlle estes problemas de competencia ao presidente da Xunta nunha entrevista na que tratei de convencerlle -e é obvio que non puiden- de que permitise buscar solucións máis sólidas e mellores desde todos os puntos de vista económicos, incluído este, o da maior competencia",conclúe.

Comentarios