Declara 18 anos despois a nai de Déborah Fernández: "Non hai crime perfecto, hai unha mala investigación"

O letrado da familia confirma a denuncia contra un policía por posibles neglixencias e tras as súas "contradicións" 
La madre y la hermana de Déborah, este viernes. EFE
photo_camera A nai e a irmá de Déborah, este venres. EFE

Rosa Neira, a nai da moza viguesa Déborah Fernández-Cervera, cuxo cadáver apareceu nunha cuneta do Rosal en maio de 2002, declarou este venres no xulgado de Tui por primeira vez en máis de 18 anos e, tanto antes como logo de comparecer ante a xuíza, apuntou que "non hai crime perfecto, hai unha mala investigación". 

En declaracións aos medios, Rosa Neira recordou que "é a primeira vez logo de case 19 anos" na que se lle toma declaración en relación co crime da súa filla. "Para min é unha pequena vitoria dentro deste proceso tan longo", afirmou. 

A nai de Déborah proclamou que "non hai crime perfecto, hai unha mala investigación, unha infumable instrución e un espírito corporativo, por abordar o mal facer de atrás". "Pido xustiza e saber a verdade, nada máis", dixo, e engadiu: "Non veño soa, veño da man de Déborah, dos meus outros fillos, do meu marido e dunha chea de persoas anónimas que me están acompañando. Isto xa non é un palacio de xustiza, é a casa dos espíritos bos, ou iso esperamos". 

Rosa Neira lamentou que, ao longo dos últimos case 19 anos, ela e a súa familia sentíronse "desamparados e humillados" pero proclamou que seguirán "remando" e non baixarán a garda "en ningún momento". "Eu nunca canto vitoria, espero a ver realidades. O de hoxe é só é unha declaración, terana que estudar, pero simplemente o feito de que poida falar é moi importante", recalcou. 

A irmá de Déborah, Rosa Fernández-Cervera, subliñou que este venres "é un día superimportante" para a súa familia, e o feito de que a súa nai declare por primeira vez dálles "alento" para "seguir querendo saber a verdade".

A familia asegura que a investigación foi "desastrosa" e a instrución, "nula"

FALLOS NA INVESTIGACIÓN. Déborah Fernández-Cervera desapareceu en 2002, cando tiña 21 anos, logo de saír a correr pola zona de Samil, en Vigo. O seu corpo foi atopado espido, rodeado de pistas falsas, unha semana despois nunha cuneta do Rosal, a uns 40 quilómetros de distancia. 

O caso arquivouse sen que se imputase formalmente a ningún sospeitoso ou sospeitosos e, segundo sosteñen a familia e os seus avogados, a investigación policial foi "desastrosa" e a instrución "nula" por parte dos xuíces, salvo a maxistrada de Tui que a finais de 2019 reabriu a causa. 

O avogado da familia, Ramón Amoedo, explicou este venres á saída dos xulgados que seguirán pedindo dilixencias —entre elas o duplicado e análise dun disco duro da vítima— e declaracións, que consideran "imprescindibles para que se coñeza a verdade". 

Por outra banda, confirmou que se presentou unha denuncia nos xulgados de Vigo contra un funcionario policial pola súa actuación durante a investigación do crime e esperan que, cando sexa citado, "poida aclarar as contradicións que hai entre o que refería en anos anteriores e o que di recentemente". "É un funcionario crucial, e esperamos poder interrogalo sobre determinados feitos nos que interveu, xa que pedimos a súa declaración (na causa que se segue en Tui) e denegouse", subliñou.

O letrado reiterou que non se tiveron en conta numerosas probas nin "contradicións" entre o que certas testemuñas declararon en comisaría e o que dixeron en sede xudicial. "Non é normal que cando chegan ao xulgado os avogados lles 'sacamos' dez veces máis información que en comisaría", engadiu, e recordou que algúns interrogatorios estiveron cheos de preguntas "absurdas" e que "se pode facer moito máis". 

Tras incidir en que o tempo corre e "cada vez queda menos para a prescrición do delito", aos 20 anos, defendeu que nin a familia nin os seus representantes legais están "a intoxicar a testemuñas", pero seguirán adiante.

Comentarios