O ex xefe de seguridade da Axencia Ferroviaria Europea (ERA polas súas siglas en inglés), Christopher Carr, subliñou no xuízo polo accidente do tren Alvia que o risco de descarrilamento na curva de Angrois (Santiago) "non se percibiu e non se mitigou".
Na súa declaración, a proposta do avogado da plataforma de vítimas do sinistro ferroviario, Carr, na actualidade responsable do departamento executivo de ERA, ratificou que, segundo as normas comunitarias, Adif e Renfe debían avaliar o risco da curva de A Grandeira. Ao preguntarlle sobre se debían analizar o risco da curva e a velocidade de servizo, respondeu que "si, había que telo en conta" posto que estes elementos entrañan "un risco de descarrilamento".
Respecto diso, referiuse á proposta orixinal para a liña, a que cubría a curva co sistema de control de velocidade ERTMS, e opinou que esa sería "unha boa forma de mitigar este risco", xa que "se por calquera motivo o condutor non reaccionase o sistema interviría". "Sería unha boa forma de reducir este risco", sinalou.
Neste sentido, precisou que no proxecto orixinal "identificouse o risco e hai que identificar se está nun nivel aceptado na primeira avaliación que se fai e pór as medidas necesarias para mitigalo".
O ERTMS REDUCÍA O RISCO "POR COMPLETO"
Isto, constatou, "pódese facer de diferentes xeitos". "Ao principio propúxose o ERTMS" e na súa opinión "esta medida reducira por completo o risco". "Se non se pode facer isto hai que avaliar e xestionar correctamente o risco. Hai outras medidas que poden reducir a un nivel aceptable", engadiu. Neste sentido, interrogado sobre se serviría cunha mellor sinalización, advertiu de que "o problema é que incluso aínda que haxa os sinais adecuados está a dependerse na súa totalidade do maquinista".
Por iso, "non ofrece o mesmo nivel de protección que ofrecería un sistema de supervisión de velocidades" continuo como o ERTMS. Neste punto, destacou que "había tres solucións", medidas "bastante razoables que se podían utilizar para reducir este risco" e que "non requirían enormes esforzos". "Neste caso tiñamos un risco catastrófico pero se podían tomar polo menos tres medidas que non requirían enormes esforzos", expuxo, en referencia ao ERTMS en todo o trazado –como contemplaba o proxecto orixinal–, programar unha velocidade de saída co ERTMS –no proxecto modificado– ou un sistema de control "puntual" con balizas Asfa, que foi "o que se fixo despois" do accidente.
Estas son "algunhas das solucións" e, pola súa banda, esperase "que polo menos se utilizou unha".
"SEMPRE UNHA PROTECCIÓN ADICIONAL"
Noutro momento, ha criticado que a comisión de investigación de accidentes ferroviarios (CIAF) fixese referencia a descarrilamentos anteriores e dixese que "non era o mesmo" porque "non había unha curva", como en Angrois. "Cando ocorre algo como o que ocorreu, unha situación en que non se controla a velocidade, igual si hai que telo en conta", reprendeu, antes de reiterar que "hai que ter sempre unha protección adicional" ao maquinista. Na súa intervención, Carr tamén sentenciou que "é necesario realizar a integración segura", isto é, "non só avaliar a liña senón como se integra no sistema existente".
"UNHA SERIE DE FALLOS NO SISTEMA"
Precisamente sobre a investigación das causas referiuse na última parte do interrogatorio do letrado da plataforma, ao que o ex-xefe de seguridade de ERA respondeu que houbo "unha serie de fallos no sistema". Desde o seu punto de vista, "hai que chegar á causa real do accidente", o que entende que non fixo a CIAF, que unicamente sinala ao "erro humano" do maquinista. "Que o maquinista non controlou a velocidade sabémolo todos", dixo.
Pero o que "hai que saber", avisou, é como é posible que haxa "unha curva, unha liña de alta velocidade e que o maquinista sexa o único sistema" de protección. "Estas causas fundamentais son as que teñen que ser avaliadas e na miña opinión non se avalían" no informe oficial do Estado español, concluíu.
RATIFICA Os seus INFORMES
Ao comezo do
Son, en concreto, o correo electrónico que enviou no seu día á plataforma de vítimas, o informe de asesoramento que a ERA escribiu a petición da Comisión Europea tras unha reunión que esta tivo coa plataforma de vítimas e a resposta que emitiu ás preguntas que lle enviou o xulgado de instrución.
