O de Ana Pontón foi o rostro da gran sorpresa das eleccións galegas: asumiu hai catro anos o liderado dun BNG ao bordo do abismo ao que salvou obtendo seis escanos e sendo cuarta forza para este domingo triplicar ese resultado e dar holgadamente un sorpasso ao PSdeG e liderar a oposición.
Ana Pontón (Sarria, 1977) era a única candidata que repetía con respecto ás pasadas eleccións a excepción do presidente da Xunta e candidato do PPdeG, Alberto Núñez Feijóo, e tras ser a gran responsable de salvar ao Bloque hai catro anos, a súa figura foi fundamental para este rexurdir do nacionalismo galego.
Militante do BNG de toda a vida -empezou a súa andaina en Galiza Nova con 16 anos-, Pontón asumiu o liderado da formación nacionalista nas súas horas máis baixas, cando a Alternativa Galega de Esquerda (AGE) do seu histórico dirixente Xosé Manuel Beiras primeiro e En Marea despois arrebatáronlle o seu tradicional espazo dentro da esquerda.
Esta estudante de Ciencias Políticas e integrante da Unión do Povo Galego (UPG) -forza maioritaria dentro da formación nacionalista- tomou a testemuña de Xavier Vence, quen tivo que pilotar a travesía no deserto do BNG e as tensións internas tras a etapa de Anxo Quintana e o Goberno bipartito.
A receita desde que dirixe o BNG foi a de renovar rostros e discurso para ofrecer unha versión máis moderna e transversal do nacionalismo galego
Así, en febreiro de 2016, Pontón foi elixida portavoz nacional do BNG e, sete meses despois, xa como candidata, logrou “derrotar ás enquisas”, como celebrou na noite electoral, ao obter seis escanos tras un acelerón no final -particularmente da campaña electoral, que arrincara coa posibilidade que non se obtivese un grupo parlamentario propio.
A receita desde que dirixe o BNG foi a de renovar rostros e discurso para ofrecer unha versión máis moderna e transversal do nacionalismo galego, apelando a unha base máis ampla de votantes.
Da man desta estratexia, a formación frontista logrou recuperar a representación no Congreso dos Deputados, cun parlamentario -Néstor Rego- que logrou economizar o seu escano asinando un acordo de investidura co PSOE.
Durante a lexislatura, os cambios de liderado no PSdeG e as disputas internas no seo da esquerda rupturista foron permitindo ao BNG recuperar terreo, de tal modo que a máis pesimista das previsións para este domingo apuntaba a que dobraría a súa representación, unha previsión que se quedou pequena.
A súa estratexia pasou por instar a unha “mobilización masiva” para lograr un cambio, impedindo a cuarta maioría absoluta de Núñez Feijóo
O peso específico da candidata na campaña electoral -a segunda máis valorada logo de Núñez Feijóo- está a ser moi importante: a súa primeira xornada arrincou acompañada dos seus pais no seu Chorente natal, unha aldea “na que vía pasar o tren, pero onde nunca paraba”, unha metáfora que trasladou ao conxunto de Galicia.
Pontón afrontaba as eleccións previstas para o 5 de abril tras ser nai -dunha nena, Icía- en xaneiro, escasos días logo de ser proclamada candidata de novo; a pandemia, con todo, cambiou por completo o calendario e obrigou a reformular a campaña.
Nesta ocasión, a súa estratexia pasou por instar a unha “mobilización masiva” para lograr un cambio, impedindo a cuarta maioría absoluta de Núñez Feijóo.
Por se este reto fose pouco e tras rescatar ao BNG nas súas horas máis baixas, apelaba a facer “historia” situando a unha “muller nacionalista e feminista” á fronte da Xunta por primeira vez, unha meta que, por agora, terá que esperar.
