O xuíz da Audiencia Nacional María Tardón admitiu a trámite a querela presentada pola Confederación de Cadros e Profesionais (CCP) contra Alcoa e outras dezaoito persoas físicas e xurídicas por supostas irregularidades na venda das plantas da compañía en Avilés e A Coruña.
Nun auto coñecido este martes, a maxistrada dá curso ao escrito presentado polo sindicato por presuntos delitos de estafa agravada, insolvencia punible, apropiación indebida, contra a seguridade dos traballadores e pertenza a grupo criminal.
A querela diríxese contra dez persoas físicas e nove xurídicas, entre as que se atopan as sociedades Alcoa Inespal, Alu Ibérica AVL, Alu Ibérica LC SL, Parter Capital Group e Grupo Industrial Riesgo.
A titular do xulgado central de Instrución número 3 oficia Unidade de Delincuencia Económica e Fiscal (Udef) da Policía Nacional para que realice unha investigación integral respecto destas persoas que esclareza os feitos, antes de pronunciarse acerca das dilixencias solicitadas pola CCP.
Así mesmo, "tendo en conta a ausencia de claridade e concreción que se advirte na querela", o xuíz pide UDEF que lle informe sobre a titularidade real de Alu Ibérica LC e ALU Ibérica AVL, os seus socios, órganos de administración e representación, capital social e situación financeira, entre outros extremos.
En 2019, Alcoa vendeu ao fondo de investimento suízo Parter Capital as plantas que tiña en Avilés (Asturias) e A Coruña (Galicia), logo dun longo proceso que arrincou a finais de 2018 cando a multinacional estadounidense anunciou a súa intención de pechar as dúas fábricas.
A compañía xustificou entón a súa decisión dados os altos custos da electricidade en España, a necesidade de facer fortes investimentos e a difícil conxuntura nos mercados de aluminio.
Con todo, Parter Capital non tardou en desprenderse das dúas plantas de Alcoa, que foron adquiridas polo Grupo Industrial Risco xa baixo a denominación de Alu Ibérica.
Segundo a CCP, que cifra en 688 o número de traballadores empregados nos centros da Coruña e Avilés, Alcoa enganaría aos sindicatos no marco da negociación do despedimento colectivo, iniciado a finais de 2018.
Con iso, prosegue a querela, buscaba "eludir o abono das súas responsabilidades empresariais cos traballadores, abocando á insolvencia das unidades produtivas, para a súa transmisión lucrativa a terceiros".
O escrito relata o proceso de venda e conclúe que "os querellados levaron a que a titularidade das dúas factorías termine en mans de empresas pantalla sen capacidade nin para levar a cabo o plan de negocios, nin o do pago dos salarios, nin o do investimento, co que se frustra o obxectivo final da negociación, a salvagarda dos postos de traballo".
Ao mesmo tempo, engade, incumpríronse as cláusulas de contratación, o que determinaría a liberación de Alcoa da obrigación de investir -no acordo asumía un desembolso de 95 millóns de dólares pagaderos en 21 meses desde a venda, para o mantemento do persoal (custo salarial aproximado duns 42,5 millóns de euros anuais).En opinión dos querellantes, "o primeiro que fai Alcoa" é bloquear un investimento de 20 millóns de dólares por planta, consignándoo notarialmente, "o que freou os investimentos e o pago dos salarios, pagos de seguridade social e achegas a plans de pensións dos traballadores, que seguían unidos á empresa".
Finalmente, recordan que os traballadores das plantas carecen de traballo e tampouco se impartiu a formación á que se comprometeron.
A maxistrada remítese na súa resolución á sentenza ditada o pasado setembro polo Tribunal Superior de Xustiza de Galicia, que declarou nulo o despedimento colectivo executado por Alcoa na factoría de San Cibrao, a única planta de aluminio primario que queda en España, e condenou á multinacional a reincorporar aos 524 traballadores afectados, ao apreciar mala fe.ha
Naquela sentenza, o tribunal galego aseguraba que "o fin único e primordial que guiaba á empresa era apagar as cubas e pechar a fábrica do xeito máis rendible posible".
E destacaban que os diálogos que Alcoa con Liberty House para vender a planta "permiten sospeitar da existencia dunha decisión estratéxica" e de que a multinacional entrou na negociación "con posicións predeterminadas e un claro obstáculo para non chegar a un acordo final".
Motivos polos que Tardón admite a trámite a querela do sindicato, á espera dos informes da Udef.
