Todos o dan por feito. Non hai outro perfil mellor que o de Yolanda Díaz para reorganizar o espazo á esquerda do PSOE e unir o desunido, ou polo menos salvar os mobles nunhas próximas eleccións. Pénsano en Podemos, pénsano en EU, e pénsano noutras organizacións de esquerdas orfas de candidato.
Pero a vicepresidenta segunda do Goberno, moi á galega, elude adiantar unha decisión que neste momento, sen unha convocatoria electoral no horizonte, non parece urxente. Por moito que fose o propio Pablo Iglesias quen a designase como cabeza de cartel de Unidas Podemos nunha futura cita coas urnas.
Teno falado coas propio Iglesias; Yolanda Díaz vaise tomar o seu tempo para confirmar a súa candidatura e antes de decidir quere sondar e pulsar o ambiente, non só nos partidos, senón en todo tipo de colectivos e axentes sociais máis pegados á cidadanía.
Esa é a esencia do "proceso de escoita" –como ela mesma o bautizou- ao que se lanzou antes de tomar ou de facer pública a súa decisión. E por iso é polo que cada paso que dá se interprete como a procura de alianzas para construír unha plataforma nova que aglutine o voto á esquerda do PSOE, que transcenda a Unidas Podemos e que abra a porta a moitos máis.
UNHA LÍDER SEN CARNÉ DE PARTIDO. Díaz non é afiliada nin a Podemos nin a EU, circunstancia que a sitúa en terreo de ninguén e pode resultar algo positivo para sumar nun territorio ao que moitos ven orfo de liderado tras a marcha de Pablo Iglesias de Unidas Podemos.
A ministra de Traballo xa se viu en varios actos coa alcaldesa de Barcelona, Ada Colau, e esta mesma semana reuniuse coa vicepresidenta valenciana, Mónica Oltra, cuxas declaracións alimentaron as quinielas sobre futuros pactos na esquerda entre estas tres dirixentes políticas.
"Creo que ao noso país encantaríalle ver a mulleres diferentes que sexan capaces de traballar xuntas", dicía Oltra mentres Yolanda Díaz salientaba a súa idea de agrupar "moitas mans, plurais, mestizas, diversas" e "probablemente contraditorias".
Outra frase que deu pé ás especulacións sobre futuras alianzas, incluso ás máis improbables, como que Íñigo Errejón poida incorporarse a ese proxecto, algo que neste momento non parece nada realista.
"Queda moita lexislatura. Ao Goberno pedímoslle que goberne. Que revalide ou non, non dependerá dos cálculos electorais senón de que non defraude hoxe. Nós e nós estamos a percorrer un camiño que non é contra ninguén pero que é un camiño propio, un camiño verde de preocuparnos das pequenas cousas que de verdade importan", resaltan a Efe fontes de Más País. Así que, de momento, Errejón por unha vereda, e Unidas Podemos por outra.
A LEO MESSI DOS MORADOS. Por agora, Yolanda Díaz non vai confirmar que acepta o encargo de Iglesias. Na súa contorna din a Efe que non tomou aínda unha decisión, pero en Podemos téñeno claro, non contemplan outra posibilidade. A estas alturas do partido, con varios expulsados e con ganas de superar o cansazo, Díaz é Leo Messi para os morados.
Podemos empéñase agora en fortalecer o partido nos territorios, consolidar a nova dirección de Ione Belarra, Irene Montero e Lilith Verstrynge e conectar coas bases mentres encomenda o liderado no Goberno de coalición e no seu futuro cartel electoral a Yolanda Díaz.
A vicepresidenta segunda segue sendo a líder política máis valorada na maioría das enquisas e conta co respaldo que lle dan os acordos alcanzados cos axentes sociais. Neste momento, Díaz segue entregada ás súas tarefas de goberno que, ademais do empeño na subida do salario mínimo, inclúen nos próximos meses as negociacións da prórroga dos Erte ou a modernización do mercado laboral.
E Unidas Podemos está cada vez máis satisfeita do que se atribúe como logros propios no Executivo de coalición, entre os que destaca as últimas medidas do executivo para baixar a factura da luz que, segundo recoñecen a Efe fontes da formación morada, van incluso máis lonxe do asinado no pacto de Goberno.
Iso anímaos a seguir presionando noutras materias e a pensar xa en que o seguinte pode ser a regulación do prezo do aluguer.
Pero en todo caso hai un fito próximo no horizonte da esquerda, o congreso do PSOE de outubro, antes do cal non é esperable que Unidas Podemos mova ficha.
Polo menos Yolanda Díaz –galega de Fene, unha pequena poboación da costa coruñesa próxima a Ferrol–, a quen a esquerda cortella+ para que se decida a emprender unha singradura cuxo porto de destino, por agora, albíscase a dous anos vista, para as eleccións xerais.
A preguntas dos medios á súa chegada a Santiago para participar nun foro sobre emprendemento feminino organizado pola Confederación Empresarios de Galicia (CEG), Díaz expresou que está "moi satisfeita" co pacto con sindicatos do que se descolgou a patronal.
"Estamos a traballar no diálogo social", expresou a responsable de Traballo, que tamén negou a existencia de diferenzas no Executivo despois de que a vicepresidenta primeira, Nadia Calviño, asegurase na xornada do xoves que non existía un acordo asinado para subir o SMI que foi confirmado horas despois.
"É unha decisión do Goberno de España", remarcou Díaz, que di estar "moi satisfeita" cun acordo que chegará "a 80.000 galegos e a medio millón de persoas" en todo o país.
