Investigadores da Universitat Politècnica de València, xunto con médicos do Hospital Bispo Polanco de Teruel, desenvolveron un estudo matemático que podería axudar a mellorar a atención de pacientes con osteoporose, enfermidade que en España afecta a uns tres millóns de persoas. As conclusións deste traballo, pioneiro en España, permitirían optimizar a administración de teriparatida, fármaco utilizado no tratamento desta patoloxía, reducindo ao mesmo tempo o gasto sanitario asociado á mesma, segundo indicaron a EFE fontes da UPV.
Os investigadores da UPV modelaron cuantitativamente a melloría dos pacientes tratados con este fármaco, avaliando diferentes parámetros como a gravidade de cada paciente, a súa calidade de vida, idade ou tratamentos anteriores. O estudo levou a cabo con 49 pacientes tratados na Unidade de Dor do Hospital Bispo Polanco de Teruel con idades comprendidas entre os 55 e os 94 anos, e a principal conclusión é que a situación previa do paciente inflúe na melloría que experimenta coa administración do fármaco.
"Pacientes con peor estado inicial de dor e calidade de vida, obteñen unha melloría da saúde maior que os pacientes cun estado inicial mellor", explicou a investigadora Natividade Guadalaxara, do Centro de Investigación en Enxeñería Económica da UPV. Segundo indicou, "isto é moi importante para a toma de decisións dos clínicos na administración do fármaco, máxime na situación actual de control do gasto sanitario".
Ao seu xuízo, posto que o efecto do fármaco é maior en pacientes con peor estado de saúde, posiblemente é neles nos que "habería unha prioridade maior na súa prescrición". Os investigadores da UPV avaliaron a melloría do paciente a través da diminución do risco de fractura, a melloría da dor de costas e o aumento da calidade de vida.
A dor e a calidade de vida foron avaliados utilizando dous instrumentos diferentes: unha escala visual analóxica (EVA) e un cuestionario da Europea Quality of Life Questionnaire (EQ-5D) (anteriormente EuroQol), respectivamente. O EQ-5D utiliza cinco dimensións de saúde (mobilidade, autocuidado, actividades habituais, dor/molestias e ansiedade/depresión), cada unha das cales se puntúan nunha escala de tres puntos (ausencia de problemas, algúns problemas ou problemas extremos).
Posteriormente, calcúlase o valor do estado de saúde (VES) a partir das cinco dimensións do EQ-5D utilizando o algoritmo de puntuación do Reino Unido. "A cada paciente pasáronselle os dous instrumentos, antes de administrar a teriparatida e ao termo do tratamento. Deste xeito obtense a variación na puntuación que experimentan os pacientes", apunta Guadalajara.
O estudo foi presentado esta semana no marco da décimo sexta edición das Xornadas Modelización matemática en enxeñería e comportamento humano.
A teriparatida é un fármaco para o tratamento da osteoporose en homes e mulleres, que se aprobou por primeira vez en Estados Unidos no ano 2002 e na Unión Europea desde 2003 e constitúe unha opción terapéutica alternativa ao uso de axentes antiresortivos combinados con calcio e vitamina D. A osteoporose é unha enfermidade metabólica xeneralizada que se caracteriza pola perda de óso, en cantidade e calidade, e que en España conta con aproximadamente tres millóns de persoas afectadas por esta patoloxía -das cales 2,5 millóns son mulleres, aínda que só o 18 % dos pacientes está diagnosticado.
