O Tribunal Superior de Xustiza de Aragón confirmou a sentenza ditada pola Audiencia de Huesca que condenou a prisión permanente revisable ao lucense Iván Pardo Pena polo asasinato da súa sobriña política, Naiara, de 8 anos, en Sabiñánigo (Huesca),en xullo de 2017.
O TSJA emitiu con data de este luns unha sentenza na que desestima todos os recursos que as partes presentaron contra a que ditou a Audiencia Provincial de Huesca o 6 de outubro de 2020, que queda xa que logo confirmada integramente.
A Audiencia Provincial condenou a Iván Pardo Pena a prisión permanente revisable como autor do asasinato de Naiara tras ounas torturas que se prolongaron durante varias horas no domicilio do procesado, e ao seu padrasto e abuelastra, Carlos Pardo e Neves Pena, a dous anos de prisión ao considerar que non só consentían os castigos que lle eran infligidos á nena, senón que os alentaban. Ao coñecer a sentenza, os condenados interpuxeron recursos ante a Sala Civil e Penal do TSJA.
A letrada de Iván Pardo, que é o primeiro lucense condenado a permanente revisable alegou que o seu cliente en ningún momento actuou movido polo ánimo de matar á nena, que se produciu finalmente por mor dun traumatismo cranioencefálico por golpes contra unha mesa, que se vulnerou o seu dereito á presunción de inocencia e que a intención de castigar viuse pasada polo seu trastorno da personalidade.
No entanto, os maxistrados do TSJA non aprecian que se infrinxiu o dereito do acusado á presunción de inocencia xa que, segundo reza a sentenza, "existiu abundante proba de cargo obtida e practicada con todas as garantías, e razonadamente motivada".
Respecto dos trastornos de personalidade do acusado, recordan que o xurado, tendo en consideración os informes periciais psiquiátricos, descartou que tivese alteradas as súas capacidades cognitivas e volitivas, e na mesma liña confirman "plena e rotundamente" o agravante de aleivosía que o xurado xa considerou probada.
Recordan así mesmo que un recurso de apelación contra sentenzas ditadas polo maxistrado-presidente dun tribunal de xurado, como é este caso, non é un recurso ordinario.
Así pois, segundo a doutrina do Tribunal Supremo, o TSJA non podería revisar os feitos que se declararon probados nin valorar de novo as probas, xa que o seu labor ante este tipo de recursos é fundamentalmente xurídico.
Pola súa banda, os avogados da abuelastra e o padrasto alegaron que os seus clientes non foron obxecto dunha acusación concreta senón de "deducións" do maxistrado e que os seus sentenzas non foron motivadas, algo que tamén rexeita o TSJA, que recorda que na sentenza que ditou a Audiencia de Huesca exprésase "claramente" que ambos os acusados eran coñecedores dos castigos e malos tratos propinados a Naiara por Iván e que, aínda estando á corrente dos mesmos, "non fixeron nada para impedilos".
Estiman os maxistrados que as penas impostas aos tres acusados están "suficientemente xustificadas" polo seu comportamento doloso.
Ademais, o avogado de Manuel Briones, o pai biolóxico de Naiara, recorreu pola desigual valoración das cantidades concedidas á nai e ao pai polo dano causado, que cualifica o letrado de desproporción "absoluta".
INDEMNIZACIÓN. Iván Pardo foi condenado a pagar unha indemnización de 120.000 euros á nai de Naiara e de 30.000 ao pai.
O TSJA manifesta na súa sentenza que a valoración da responsabilidade civil para os proxenitores "circunscríbese aos danos producidos pola súa morte e non polos malos tratos sufridos", polos que en ningún momento solicitouse indemnización algunha.
Os maxistrados explican que a menor vivía en España coa súa nai desde que ambas se trasladaron desde Arxentina, cando a nena tiña 4 anos, e que desde entón non constan contactos de ningún tipo co pai biolóxico, nin se se ocupou dela no aspecto afectivo, económico, ou de calquera outra natureza.
E por iso "a indemnización non pode ser igual para ambos", dado o tempo transcorrido e a ocupación da nai no coidado da nena en solitario, polo que o dano moural sufrido é "moi diferente". Contra esta sentenza cabe recurso de casación ante o Tribunal Supremo dentro do prazo de cinco días.
