Os avogados que se querelaron contra Baltasar Garzón polos patrocinios das conferencias que impartiu na Universidade de Nova York entre 2005 e 2006 pediron ao Tribunal Supremo (TS) que revogue o arquivo da causa e que Garzón sexa xulgado por un xurado popular.
Así o solicitan os letrados Antonio Panea e José Luís Mazón no escrito de alegacións presentado ante a sala segunda do Supremo despois de que o maxistrado instrutor Manuel Marchena rexeitase o pasado día 7 o seu recurso de reforma e confirmase o arquivo da causa e a prescrición dos delitos investigados.
Agora, os avogados, que acusan o xuíz de suborno propio, extorsión e asociación ilícita, piden nun recurso de apelación que se anule esa decisión de Marchena, xa que ao seu xuízo "equivale a un indulto en favor de Garzón" sen base legal.
Mazón e Panea, que nun principio acusaban tamén a Garzón de prevaricación, explican no seu escrito que se retirou a acusación por ese delito, que só pode ser xulgado por un tribunal profesional, para que sexa o tribunal do xurado quen lle xulgue se se revoga o arquivo.
Desta forma, os letrados consideran que Garzón non poderá pór en dúbida "a imparcialidade do xurado" nin dicir "que houbo tramas, envexas ou intrigas contra el", como ao seu xuízo fixo ata agora "vendendo ante o vulgo cos seus documentais e películas" que contra el se aliaron a extrema ''dereita franquista e a corrupción do PP".
PATROCINIOS SOSPEITOSOS
No escrito reiteran que Garzón recibiu o último salario proveniente dos patrocinios dos seus cursos o 3 de xullo de 2006 e que a segunda querela que presentaron contra o xuíz o 12 de xuño de 2009 interrompería a prescrición, xa que se interpuxo 19 días antes de que transcorresen os tres anos que marca a lei para declarar prescritos os delitos investigados.
Tamén insisten en que a prescrición respecto ao suborno interrompeuse, segundo a xurisprudencia do propio Supremo, ao presentar a primeira querela en 2008, e en que ademais Marchena non competente para declarar prescritos os delitos, xa que a decisión corresponde ao tribunal de enjuiciamiento. "O 'indulto' da prescrición proxectou sobre a instrución unha sombra alargada de que non se buscaba aplicar a lei meramente", indican os letrados.
Mazón e Panea cren que a decisión do instrutor, unha vez que Garzón xa fora condenado por ordenar escóitalas no "caso Gürtel", revelou outras motivacións que "deixan ao descuberto que, aínda que a investigación era xusta e legal", "os móbiles xurisdiccionais, non o eran tanto".
