Unha procesión de policías reforzou ante o tribunal do "procés" a fotografía de violencia organizada o 1-O, con casos de anciáns e nenos en primeira fila dunha resistencia "activa" que incluía lanzamentos de motos, urnas arroxadas ás cabezas e patadas nos testículos e costelas.
Vinte e catro policías describiron de forma gráfica o "ambiente violento" que a modo de benvida atopábanse na maioría dos colexios nos que tiveron que intervir e que máis aló dos detalles resumiron así: "Estaban a machucarnos".
Os seus testemuños sitúanse nas antípodas da versión que dan por acreditada as defensas cando lles interrogan, unha situación que provocou a airada protesta da Fiscalía, pouco dada a facer uso desta práctica: "aquí non se está xulgando á Policía".
Pór en cuestión os testemuños dos policías está a converterse nunha constante nas últimas sesións, como así evidenciou un molesto xuíz Manuel Marchena que este martes recoñeceu que leva días intentando sen éxito advertir ás defensas de que non formulen as súas preguntas dando por acreditado o que eles expoñen.
E é que os letrados trataron de desacreditar coas súas preguntas unha e outra vez aos axentes, cuxos relatos de violencia reflicten tamén unha autoridade baixo mínimos, como sucedeu nun colexio de Tarragona, cando os votantes arrebatásenlles as urnas das súas propias mans, desistindo en ocasións de recuperalas porque o "ambiente estaba moi violento".
A súa insistencia en coar os excesos policiais é inversamente proporcional ao escenario agresivo e hostil co que responden os axentes, máis exponencial se cabe a medida que uns letrados crispados pregúntanlles se viron á xente sentada en base a unha resistencia pasiva, ao berro de democracia e coas mans no alto.
Os cidadáns "non atendían a razóns" e actuaban a golpes "e insultos"
"Acometéronnos contra a tapia do colexio" e noutro se abalanzaron sobre nós", dixeron dous policías, para quen os cidadáns "non atendían a razóns" e actuaban a golpes "e insultos".
Nesta xornada, tres axentes introduciron os golpes que recibiron nos testículos, un nas costelas, dúas as urnas lanzadas contra as súas cabezas e outros dous o lanzamento de motos.
Mención aparte merece un episodio que contaron dous axentes en Xirona cando interceptaron a strong <>un coche que lles perseguía facéndolles fotos. A pesar da negativa da condutora a parar o motor e identificarse, un dos seus acompañantes accedeu a ensinar o seu DNI pero cando un axente meteu a man polo portelo para collelo, "riu", subiu o portelo, pilloulle "voluntariamente" o brazo e o coche iniciou levemente a marcha.
Ao ver o que pasaba, un axente agarrou o portelo e acabou rompéndoa para liberar ao seu compañeiro. Ambos resultaron feridos.
Ou o caso dun axente que mandou o enésimo recado aos mossos ao describir por que actuou cando viu a un compañeiro abandonado nunha intervención ao que pisaban: "Non podo estar cruzado de brazos como fixeron os mossos".
Todo isto sucedía logo de atoparse a anciáns e mulleres con nenos nas primeiras filas da resistencia cidadá a quen tiñan que sacar "coidadosamente", aínda que a sorpresa chegou cando no colexio Dolors Monserdà de Barcelona viron a unha muller pasear cun carriño de bebé, no que con todo non había ningún bebé, que trataba de interporse entre "a masa" e os policías.
Un termo, o de masa, que enervou a Marchena cando o avogado Benet Salellas pediu a unha testemuña que explique se a masa é xente intentando votar. "Levamos 20 sesións falando da masa, vostede non está a pedir unha descrición, senón un debate".
Esa "marabunta" (sinónimo de masa que dan algúns) fixo, segundo o coordinador do dispositivo de orde pública en Xirona, que os seus efectivos estivesen "bloqueados" e "totalmente confinados" no Colexio Verd, polo que deu a orde de utilizar as defensas ao comprobar que estaban "a sufrir unha agresión tremenda".
Tanto el como un compañeiro se afanaron en xustificar o uso das defensas regulamentarias, que está "perfectamente lexitimado", para contrarrestar as reiteradas preguntas das defensas para demostrar un uso desproporcionado da forza policial.
Amparáronse en que os axentes "non tiñan máis remedio" ao estar arrinconados no colexio, e sinalaron que nunca viron que se golpease aos votantes nas partes superiores do corpo aínda que recoñeceron que o impacto non sempre se pode dominar e que se foi así, desde logo foi "involuntariamente", aínda que a súa intervención non diferiu das que adoitan facer os antidisturbios.
A pesar de que a temática policial dominou a xornada do xuízo, esta viuse interrompida unha vez máis pola política cando se coñeceu un informe da Fiscalía no que se opón a que o tribunal conceda permisos a Jordi Turull, Josep Rull e Jordi Sànchez, candidatos aos xenerais, para que asistan a actos de campaña nin lles permita atender aos medios, dar roldas de prensa e gravar vídeos electorais no Supremo durante os recesos.
