Elevan de 13.150 a 25.000 a indemnización da Manda á vítima de Pozoblanco

A acusación popular expón recorrer ao Supremo a sentenza para que "suban as penas
La Manada, en el banquillo por el caso de Pozoblanco. RAFA ALCAIDE
photo_camera A Manda, no banco polo caso de Pozoblanco. RAFA ALCAIDE

A avogada da acusación popular anuncia que expor recorrer en casación ao Tribunal Supremo (TS) a sentenza da Sección Segunda da Audiencia Provincial de Córdoba contra os catro acusados membros do grupo de WhatsApp de A Manda que foron xulgados en Córdoba en novembro de 2019 por abusar sexualmente en maio do ano 2016 dunha moza na localidade de Pozoblanco e de gravar os feitos cun teléfono móbil propiedade dun deles.

En declaracións a Europa Press Televisión, a letrada que representa Asociación Clara Campoamor, na súa delegación en Andalucía, Patricia Catalina, defendeu "seguir loitando" para que lles suban as penas" aos condenados ao manterse en dous anos e dez meses de cárcere para tres deles e catro anos e seis meses de prisión para ao cuarto ao considerar probado que foi quen difundiu as imaxes gravadas a través de dous grupos de WhatsApp dos que formaban parte tanto os acusados, como terceiras persoas alleas aos feitos axuizados. 

Respecto diso, a avogada mostrouse por unha banda "inmensamente feliz", porque "quedan condenados" e "acéptase o vídeo como proba de cargo suficiente", aínda que dixo que sente "un pouco frustrada" despois de que ela como acusación popular pedía "as penas máximas".

Neste sentido, sinalou que "se foi un abuso sexual e puido haber unha agresión, é necesario que nun tema ademais grupal as penas sexan as máximas contempladas no Código Penal". Por iso, comentou que "un ano e catro meses e un ano e seis meses de cárcere por delito de integridade moral non son suficientes como para manter unha condena que sexa polo menos, xa non ejemplarizante, senón acorde cos feitos labores". 

Mentres, valorou "o tema de strong <>subir a indemnización" de 13.150 a 25.000 euros por parte da Audiencia, despois de que "as acusacións pedimos 80.000 euros ambos os, como resarcimiento simbólico, porque realmente ela nunca vai volver a ser quen era", de feito lamentou que "ela perdeu a súa identidade, deixou de ter nome e apelidos para ser a vítima de A Manda de Pozoblanco". 

Segundo expuxo Catalina, "ela ten tal tensión postraumática e ten tal angustia ante toda esta situación, que xa nunca vai ser a mesma", polo que "non hai diñeiro no mundo que poida sufragalo, pero polo menos estimáronse 25.000 euros, que é unha pequena subida", resaltou.

"SEGUIR LOITANDO" 

Tras apuntar que o feito de que o fiscal non recorra a sentenza "merece unha análise aparte", a letrada remarcou que prepararán "a conciencia o recurso" ante o Tribunal Supremo, logo de estudar "a fondo" a sentenza da Audiencia Provincial. 

Ao seu xuízo, "hai que seguir loitando e dando guerra, porque non pode haber tanta impunidade", tras as condenas "demasiado baixas", ao que apostilou que "parece que é moi fácil ser 'manada'". 

Ao fío, mencionou que a acusación popular solicitou "a pena máxima" de tres anos de cárcere polos abusos sexuais e para un deles a condena por agresión sexual ante "as condicións nas que a moza apareceu, de feito ela referiulle a unha testemuña que cría que a violaron". 

"A partir desa premisa, tendo en conta a declaración da vítima", apuntou ao Convenio do Consello de Europa sobre prevención e loita contra a violencia contra as mulleres e a violencia doméstica, de modo que "ten que ter un valor probatorio no momento que ademais ela é consciente do que lle ocorreu", todo iso tras presentar "un negrón na coxa interna e unha serie de trazos que evidentemente parece que referencian que puido ocorrer esta agresión", precisou. 

Deste xeito, a avogada sinalou que "loxicamente con todas as probas periféricas que se abarcaban na sede de xuízo oral", ela entendeu que "realmente debía pedir violación, aínda que estaba claro que era moi complicado, porque son delitos que se cometen na intimidade e que, efectivamente, é moi complicado de probar". 

Neste punto, aclarou que "isto non significa que as vítimas non teñan que denunciar, porque outras veces si se respecta o dobre valor probatorio que teñen as vítimas, precisamente por ésto, porque quedan impunes desde o momento que pensan que como non se viu, non se pode probar ou non hai un protocolo de actuación nun hospital", entre outros aspectos que citou, pedindo que se denuncien casos de violación e abusos. 

Comentarios