O Tribunal Supremo ditou unha sentenza que fixa doutrina para unha repartición equitativa entre proxenitores separados de cargas do réxime de visitas aos fillos cando residen en localidades moi distantes, que establece que ambos realicen os traslados e non só o que non é custodio.
A Sala do Civil do alto tribunal resolve un suposto no que tras a ruptura da parella o pai tivo que trasladarse a 32 quilómetros do lugar de residencia da nai e do menor.
Para o cumprimento do réxime de visitas de día, fins de semana e estancias vacacionais, un Xulgado de La Rueda (Albacete) considerou que o adecuado era que o pai se desprazase para recoller ao fillo no domicilio materno e que a nai se encargase de recollelo no paterno.
Con todo, a Audiencia Provincial de Albacete considerou que debía ser o pai, por ser quen vivía lonxe do domicilio do menor, o que se desprazase en ambos os casos tanto para recollelo como para levar ao cabo a súa devolución.
A sentenza do Supremo, da que é relator o maxistrado Francisco Javier Arroyo, fixa doutrina neste particular ante a existencia de posicións dispares nas audiencias provinciais e apóiase dunha parte no interese do menor e doutra na repartición equitativa de cargas.
Segundo a resolución do alto tribunal, "é esencial que o sistema que se estableza non perda de vista o interese do menor de forma que non dificulte a súa relación con cada un dos proxenitores".
Engade que "ao mesmo tempo é preciso unha repartición equitativa de cargas para que ambos os dous proxenitores sufraguen os custos de traslado de forma equilibrada e proporcionada á súa capacidade económica, téndose en conta as súas circunstancias persoais e familiares, dispoñibilidade, flexibilidade do horario laboral, etcétera".
Explica que para determinar o criterio que contribúa a clarificar a cuestión é preciso "que se estableza un sistema prioritario e outro subsidiario dado que poden presentarse diferentes situacións e será necesario ofrecer solucións alternativas adaptadas ás particularidades de cada unha".
O Supremo considera "como regra xeral, normal ou habitual" que os adecuado é que "cada pai/nai recollerá ao menor do domicilio do proxenitor custodio para exercer o dereito de visita e o custodio retornarao ao seu domicilio".
Agrega que "cando á vista das circunstancias do caso o sistema habitual non se corresponda cos principios de interese do menor e distribución equitativa das cargas, as partes ou o xuíz poderán atribuír a obrigación de recollida e retorno a un dos proxenitores coa correspondente compensación económica no seu caso e debendo motivarse na resolución xudicial".
O tribunal aclara que "estas dúas solucións establécense sen prexuízo de situacións extraordinarias que supoñan un desprazamento a longa distancia, que esixirá ponderar as circunstancias concorrentes e que deberá levar unha singularización das medidas adoptables".
