O xuíz do caso Nóos, José Castro, aprecia indicios racionais da posible participación do ex presidente da Comunidade Valenciana Francisco Camps e a alcaldesa de Valencia, Rita Barberà, en delitos de falsidade documental, prevaricación, malversación de fondos públicos e fraude á Administración.
Castro remitiu hoxe ao Tribunal Superior de Xustiza da Comunitat Valenciana unha exposición razoada de 70 páxinas para apoiar a proposta de que este tribunal asuma a competencia da instrución do caso Nóos no que se refire aos feitos de Valencia e a Camps e Barberà, por ser ambos os aforados.
Segundo o xuíz, as contratacións ao Instituto Nóos por parte de administracións públicas foron actos "estritamente voluntaristas" que non obedecían a procurar o interese xeral senón "só ao desexo de dobregarse ás esixencias, que por moi cortesmente que se expuxesen non deixaban de selo, de Iñaki Urdangarín en atención ao seu parentesco coa Casa de S.M. o Rei", con adxudicacións a dedo. Engade que Camps e Barberá asentían verbalmente "a canto se lles ofrecía".
O xuíz sinala que da investigación do caso Nóos despréndense "indicios racionais de que na cidade de Valencia tiveran lugar unha serie de feitos de aparencia delituosa" nos que Camps e Barberá puideron ter "decisiva e imputable intervención".
Nesta causa investígase o presunto desvío de fondos públicos ao Instituto Nóos, presidido por Urdangarín e o seu ex socio Diego Torres, ao que as administracións valencianas achegaron 3,5 millóns para organizar os tres cumes Valencia Summit de 2004, 2005 e 2006 e para elaborar os proxectos dos Xogos Europeos e os da Mocidade, que non chegaron a celebrarse.
Na exposición razoada, Castro asegura que o primeiro dos tres convenios entre a Fundación Turismo Valencia Convention Bureau (FTVCB), Cidade das Artes e as Ciencias (CACSA) e o Instituto Nóos para celebrar a Valencia Summit (que tería lugar en 2004, 2005 e 2006), levou a cabo "en atención" a que o presidente desta última entidade era xenro do Rei.
O xuíz detalla que o convenio se subscribiu "sen que se iniciase absolutamente ningún procedemento administrativo de contratación", porque para o entón presidente Camps "era hartamente coñecido" que á fronte de Nóos estaba Urdangarín, "a cuxas pretensións entendía que era obrigado acceder en atención a que era xenro do Rei".
Segundo o xuíz, o convenio documenta "o que de facto estaba xa pactado polo presidente da comunidade e a alcaldesa de Valencia" para celebrar a Valencia Summit, xa que Nóos empezou a traballar no evento antes de que se asinase.
O maxistrado asegura que a contía de 1.044.000 euros que cobrou o Instituto Nóos fixouna unilateralmente devandita entidade e foi aceptada "sen discusión ou negociación". Relata que se redactou un informe técnico para xustificar o convenio e falsificouse a data para que fose anterior á firma do acordo.
A ampliación do convenio para celebrar a segundo Valencia Summit en 2005 fíxose sen que Nóos "rendese a menor conta" sobre os 1.044.000 euros que xa cobrara do primeiro e sen que quen xestionaban os fondos públicos estudasen os custos e repercusión da primeira edición.
Nóos cobrou outros 1.044.000 euros e solicitou 331.760 euros máis de nove patrocinadores. Para a terceira edición, o instituto cobrou de novo o mesmo.
En relación ao convenio para deseñar a candidatura dos Xogos Europeos, o maxistrado di que se prescindiu "de xeito descarado dos principios de concorrencia e publicidade para ser substituídos polos de amiguismo e oficiosidad" para favorecer a Miguel Zorío, Urdangarín e Torres. "Éste non é o normal proceder dunha administración pública á hora de contratar", di Castro, que engade que o expediente se tramitou con sorprendente celeridade e con formato de subvención para "burlar" as normas. Ademais subcontratouse a traballadores que nunca prestaron servizos para a candidatura.
En canto aos Xogos da Mocidade, aos que as autoridades valencianas finalmente renunciaron, a súa negociación tamén reflectiu o acceso privilexiado de Urdangarin ás contratacións públicas "compatible cun similar apartamiento das leis que as regulan".
O xuíz ve indicios de prevaricación, malversación de fondos e outros delitos en Camps e Barberá
