Ana Julia Quezada, autora confesa da morte do neno Gabriel Cruz, dixo na súa declaración á Garda Civil que deixara unha camiseta do menor xunto a unha depuradora para que Ángel Cruz, pai do pequeno, "crese que estaba vivo, para darlle esperanza e non facerlle dano". Así consta nun dos documentos incluídos no sumario da causa segunda contra a investigada como presunta autora de delitos de asasinato, detención ilegal e contra a integridade moral, consultado por Efe, no que a dominicana afirma que "non sabía o que facía" cando deixou dita peza.
A muller explicou ao Instituto Armado que era parella de Ángel desde había un ano e tres meses e que convivía con el desde setembro de 2017 nunha vivenda de Vícar (Almería), así como que o pequeno de 8 anos adoitaba ir cada 15 días a devandito domicilio e que a relación co neno era "boa".
Así mesmo, sinalou que o pasado 27 de febreiro atopábase con Gabriel na casa da avoa deste nas Hortichuelas Bajas, en Níjar (Almería), e que despois de comer, sobre as 15.35 horas o pequeno dixo que ía saír para xogar cuns amigos.
Segundo ela, a avoa do neno díxolle a este que esperase un pouco porque era "moi pronto" e que aproximadamente cinco minutos despois abandonou a vivenda para ir á casa dos seus curmáns, tras o que ela colleu unha Coca Cola e montou no seu vehículo para ir pintar a porta dun casarío de Ángel en Rodalquilar, Níjar.
Quezada sostivo ante a Garda Civil que ao tomar o camiño de acceso á vivenda da avoa de Gabriel atopouse con este "xogando cun paíño á beira dereita" e que ao preguntarlle que facía alí o pequeno respondeulle que era "moi pronto para ir onde Rosita e que estaba a facer un pouco de tempo". Mantivo que entón lle dixo que subise ao vehículo e que a acompañase a Rodalquilar, xa que despois achegaríao novamente ás Hortichuelas Bajas para que puidese xogar cos nenos.
Apostilou que chegaron ata o casarío de Rodalquilar, estacionando xunto a unha "balsiña", que Gabriel baixou do automóbil e comezou a xogar fóra da casa mentres ela desconectaba a alarma e abría as fiestras para ventilar porque "cheiraba a pintura".
Declarou que entón viu ao neno coller unha machada no xardín e que lle dixo que a deixase porque podía facerse dano, que entón este entrou á casa e espetoulle que calase, que "sempre tiña que dicirlle o que tiña que facer", que a insultou dicíndolle que era unha "negra fea" e que se fose "a SantoDomingo". Engadiu que forcexeou co pequeno para quitarlle a machada "taponándolle a boca á vez para que calase e non a insultase, que lle apertou a boca e o nariz" e que non quería "facerlle dano a Gabriel nin a ninguén", dándose conta de que xa non respiraba.
Dixo que entón se asustou "moitísimo, bloqueouse e non sabía que facer", que quedou fumando sen saber que facer porque lle fixo dano ao neno e a Ángel, ata que o enterrou nunha zona próxima á piscina, lugar no que antes fixera un buraco e tapouno con chinesas e terra, que espira ao neno e tirou a roupa nun colector de Retamar, en Almería.
Ao ser preguntada sobre por que se desprazou a súa filla á provincia de Almería tras a desaparición de Gabriel, manifestou que non tiña nada que ver cos feitos e que se trasladou para darlles ánimos a ela e a Ángel e colaborar na procura. Para rematar, afirmou que quitara táboas da piscina do casarío ela inicialmente soa para "quitar a tensión polo que estaba a pasar" e logo con axuda dun familiar de Ángel, que "non sabía nada e nada tiña que ver", situándoas sobre o oco no que estaba enterrado Gabriel.
