O xuíz do Xulgado do Penal número 30 de Madrid, David Mamán, absolveu o xornalista de Ok Diario Alejandro Sanmiguel Entrambasaguas do suposto delito de acoso aos fillos do exvicepresidente do Goberno Pablo Iglesias e da ministra de Igualdade, Irene Montero. Entende que a denuncia a debeu interpor a coidadora dos menores como "persoa agraviada", algo que "neste caso non ocorre", e que a conduta do xornalista non é constitutiva de infracción penal.
Nunha sentenza de 17 páxinas, o Xulgado recorda que as actuacións se incoaron en virtude dunha querela formulada por Iglesias e Montero no seu propio nome e no dos seus fillos ao entender que este xornalista acosou aos menores en 2019 porque se achegou en varias ocasións ás portas do domicilio da persoa que quedaba ao coidado deles en Galapagar, realizou gravacións e ata chamou en varias veces por teléfono para contactar con ela.
O maxistrado explica que, por regra xeral, identifícase á persoa agraviada co do suxeito pasivo do delito pois é a persoa sobre a que recae a acción delituosa e cuxo ben xurídico resulta lesionado por efecto da mesma, e engade que no caso concreto "non cabe (...) dar unha interpretación extensiva ao concepto de agraviado máis aló de quen o padece", a coidadora.
"É obvio neste sentido que os querellantes non foron suxeitos pasivos do delito ao non recaer ningunha acción (...) sobre eles, pois nin viron nin escoitaron nunca nada do que puido facer o acusado. Tampouco se pode outorgar tal calidade aos seus fillos quen, con pouco máis un ano na data dos feitos, con toda seguridade eran alleos ao que ocorría ao seu ao redor e concretamente ás chamadas á porta ou por teléfono que puidese facer o acusado", indica.
Ademais, asevera que nin sequera Iglesias e Montero poden ser considerados como "prexudicados directos" dese suposto acoso porque o feito de que a coidadora cesase a relación contractual con eles pola ansiedade e intranquilidade xerada pola acción do xornalista e o consecuente efecto de ter que levar aos nenos a outra gardería derívase do prexuízo causado á coidadora".
"ELES DECIDIRON" POLA COIDADORA. Na sentenza afea a Iglesias e a Montero que ao interpor a querela privaron á prexudicada desta facultade "pois eles decidiron por ela". Pero a continuación recorda que aínda que se considerou que había legitimación dos querellantes, "tampouco se pode estimar que a conduta do acusado puidese ser constitutiva de infracción penal".
Tras isto, o xuíz acode á xurisprudencia, "non moi copiosa", para indicar que os casos de acoso adoitan darse no ámbito da violencia contra a muller e nas rupturas de relacións sentimentais. E apunta que os actos de vixilancia, persecución ou aproximación "deben ser insistentes e reiterados de tal xeito que se produza unha alteración grave do desenvolvemento da vida cotiá do afectado", descartándose situacións que "crean molestia pero que nin polo seu desenvolvemento, persistencia ou duración temporal teñen a entidade suficiente para considerarse delituosas".
Así, di que no caso de OkDiario "os actos que efectúa o acusado, nin pola forma en que se realizan, nin polo seu número, nin pola súa duración temporal revisten nin a entidade, nin a gravidade suficiente como para considerar a súa tipicidad".
Ao fío, explica que Entrambasaguas non só non coñece á persoa que supostamente pretende acosar senón que ademais nin a ve nin intercambia unha soa palabra con ela. De feito, incide, non consta que a coidadora respondese en ningún momento ás chamadas ao timbre ou ao teléfono do xornalista.
Indica ademais que en casos de suposto acoso é preciso que a persoa afectada mostre ao suxeito activo expresamente "a súa contrariedade ao achegamento ou á comunicación con ela". E engade que se a coidadora díxolle a Entrambasaguas que se negaba a darlle calquera información, a aceptar calquera achegamento ou a recibir calquera chamada, "calquera acto posterior do acusado carecese de coartada ou de xustificación de carácter profesional e puidese marcar un punto de inflexión no desenvolvemento dos acontecementos".
Como non foi así, considera que o que fixo o xornalista "non son actos ilexítimos excesivos e alleos ao ámbito" da súa profesión cando o que se pretende é contrastar unha información. Engade que este obxectivo é o que sostén o acusado, e recorda que está amparado polo dereito á liberdade de información.
OS ACHEGAMENTOS. O xuíz indica que se deron catro achegamentos ao domicilio da coidadora e varias chamadas --catro ou cinco--, pero indica que estes non se prolongaron por un tempo fóra do normal e que se realizaron en horarios que non eran nocturnos, algo que si invitaría a pensar "na existencia dunha intención distinta á de obter unha información". "Debe entenderse que a súa conduta nestes aspectos non foi desproporcionada" porque a coidadora dos menores non chamou á policía.
"É evidente que a actuación do acusado non constituíu un delito pois nin os actos en si mesmos, nin pola forma en que foron executados, nin polo seu número, nin polo lapso temporal no que se realizaron permiten considerar a existencia de fustrigación típica aínda que os mesmos xerasen unha inquietude moi relevante tanto á coidadora como aos pais dos menores", sentenza.
Con todo, indica que pode entender que Iglesias e Montero "sentisen alarmados pola presenza do xornalista" porque podía desvelar datos que afectarían " tranquilidade e á seguridade dos menores". Pero considera que esa alarma non nace tanto da acción do xornalista como da constatación de que un intruso accedera a un lugar que querían manter en segredo.
A sentenza é contraria ao criterio do Ministerio Fiscal quen no acto de xuízo oral, elevou a definitivas as súas conclusións provisionais e cualificou os feitos como constitutivos dun delito de acoso e interesou a imposición ao acusado dunha pena dun ano de prisión, con inhabilitación especial para o dereito de sufraxio pasivo durante o tempo de condena así como prohibición de comunicación por calquera medio e aproximación a menos de 500 metros durante o prazo de dous anos aos menores así como ao seu domicilio, centro escolar ou de calquera outro frecuentado por eles.
