Absolven o estafador do amor de Barcelona ao entender a xuíza que "non era crible"

A maxistrada considera que as súas mentiras non eran verosímiles e que a denunciante non foi "dilixente" protexendo o seu patrimonio

El estafador del amor, Alvert Cavallé. EP
photo_camera O estafador do amor, Alvert Cavallé. EP

Unha xuíza de Barcelona absolveu a Albert Cavallé, acusado de estafa por 25 mulleres, tras un xuízo por embaucar en 2016 a unha delas para que lle dese 2.280 euros, ao estimar que as súas mentiras e enganos eran "dificilmente cribles" e que a denunciante non foi "dilixente" protexendo o seu patrimonio. Na súa sentenza, o xulgado do penal número 1 da cidade condal absolve o coñecido como estafador do amor —quen acumula ata 25 denuncias de mulleres por quedar o seu diñeiro baixo engano— dun delito continuado de estafa polo que a Fiscalía pedía dous anos e seis meses de cárcere.

A sentenza deriva da denuncia que interpuxo unha muller coa que o procesado iniciou unha relación en outubro de 2016, a través da rede social Badoo, e que lle prestou varias cantidades de diñeiro, que sumaban 2.280 euros, con distintos pretextos: que lle roubaron a carteira cos seus cartóns ou que necesitaba pagar unhas probas e intervencións na sanidade privada, que non estaban cubertas pola mutua, tras sufrir un accidente de tráfico. O estafador do amor, sostén a sentenza, asegurou á denunciante que lle devolvería as sumas prestadas canto antes, tras presentarse ante ela como un investidor inmobiliario adiñeirado.

A xuíza conclúe que "non cabe apreciar engano bastante" neste caso

A xuíza dá credibilidade á versión da denunciante, pero absolve a Albert C. porque "non cabe apreciar engano bastante" na conduta do acusado, que ao seu parecer a situación "resultaba evitable cunha mínima dilixencia". Segundo a maxistrada, a pesar de que Albert C. presentouse ante a denunciante como unha persoa adiñeirada, "non consta ningún acto de posta en escena por parte do acusado que puidese levar a engano respecto de devanditas circunstancias".

A xuíza razoa que a primeira entrega de diñeiro materializouse cando a denunciante e o acusado aínda non se coñecían persoalmente, só por chat, e insiste en que non consta que posteriormente Albert C. lle mostrase "ningún ben que demostrase patrimonio, como a súa casa, coche, reloxo, vestimenta de marca, etc.". En opinión da maxistrada, "resulta dificilmente crible que hoxe en día, cos medios informáticos que hai, unha persoa con recursos e contas bancarias con saldo positivo non poida obter diñeiro aínda perdendo DNI e tarxetas" ou que unha mutua ou a Seguridade Social "non cubra probas médicas ou intervencións cirúrxicas".

A xuíz conclúe que "non cabe apreciar engano bastante" neste caso e, en consecuencia, "que o erro sexa imputable á previa conduta enganosa do acusado, que podería terse evitado de manter unha mínima autoprotección ou dilixencia a denunciante". Ademais, abunda a maxistrada, "non consta que a denunciante, máis aló de que probablemente sexa unha persoa extremadamente confiada, teña ningunha característica persoal nin estivese nunha situación de especial vulnerabilidade, nin que concorresen outras circunstancias que facilitasen devandita confianza."

A sentenza tamén insiste en que non consta que o procesado "realizase ningunha actuación para elixir á denunciante por ningunha circunstancia específica da mesma, pois non se coñecían con carácter previo e contactaron a través dunha rede social, durando a súa relación escasamente mes e medio". 

Comentarios