Podemos propón elevar o gasto público en 96.000 millóns de euros ata 2019

Podemos propón elevar o gasto público en 96.000 millóns ata 2019 cunha media de alza de 24.000 millóns anuais, así como destinar 16.000 millóns a investimentos para un cambio de modelo enerxético e 15.000 para un plan de Renda Garantida, segundo a memoria económica do seu programa electoral.

O documento, que aparece na nova web de campaña electoral que este luns puxo en marcha a formación que lidera Pablo Iglesias, indica que durante os dous primeiros anos de lexislatura (2016 e 2017) as prioridades da política de gasto serían reverter os recortes en sanidade, educación, dependencia e protección social, polo que destinaría 9.000 millóns a sanidade e outros 7.000 millóns anuais a educación.

Así mesmo, sinala que o volume de gasto total de todas as administracións públicas incrementaríase todos os anos, aínda que non de forma uniforme, e mentres os dous primeiros aumentaría en 28.000 e 29.000 millóns respectivamente, en 2018 o gasto ascendería a 19.000 millóns e en 2019 a 20.000 millóns de euros.

Como consecuencia desta evolución do gasto público, o cociente de débeda respecto ao PIB manteríase "constante" en 2016 e non diminuiría senón que aumentaría ata 1 punto do PIB ao final da lexislatura, á vez que o déficit público situaríase no 3,9 % do PIB o próximo ano.

En canto ao volume de ingresos que prevé Podemos no seu programa económico a final da lexislatura, cífrao en 69.700 millóns de euros adicionais ao que propón o PP, e 15.200 millóns de euros adicionais recadaríanse no primeiro exercicio do seu goberno.

Estes ingresos provirían fundamentalmente nunha reforma fiscal que sería progresiva e cun maior peso de impostos sobre as rendas "máis acomodadas" e sobre os sectores da poboación "con maior patrimonio", así como unha aproximación dos tipos nominais e efectivos en sociedades.

Ademais apóianse no obxectivo de reducir a economía mergullada do 20 % actual ao 5 % de Alemaña, e baixar nunha cuarta parte a actual fraude fiscal, que cifran no 5 ou 6 % do PIB.

Confían así mesmo nun "efecto multiplicador" do gasto público á hora de xerar máis consumo e investimento.

Ao seu xuízo, o cociente de ingresos públicos/PIB incrementaríase nun 3 % ao longo da lexislatura: desde o 38 % ata o 41 %, un obxectivo "ambicioso, pero realista", que significaría volver alcanzar o valor de 2007, "pero sen os efectos extraordinarios vinculados á burbulla inmobiliaria".

A formación asegura que tanto a proxección de gastos e ingresos como a comparación coas partidas que propuxo o PP fanse tomando como punto de partida as cifras do Programa de Estabilidade 2015-2018, remitido polo Executivo a Bruxelas.

Subliñan que a súa proposta é compatible coa estabilidade das finanzas públicas a medio prazo, sen "sacralizar" os obxectivos de déficit público a curto prazo.

Neste sentido, defenden unha senda de redución do déficit máis moderada, para acabar a lexislatura nun 2 %.

Isto suporía en 2019 outros 26.400 millóns máis de marxe para aumentar o gasto público en comparación coa proposta do PP.

A súa proposta é dividir a lexislatura en dous partes: unha primeira dedicada a "reverter" os recortes, con gastos ademais dos mencionados de sanidade (9.000 millóns), educación (7.000) e renda garantida (15.000) en protección social (10.000), transición enerxética e i+d (16.000).

Unha vez revertidos os recortes, durante a segunda parte da lexislatura (2018-2019) emprenderíase o camiño cara á converxencia coa media da UE-15 no gasto por habitante en servizos fundamentais.

Con eles -en total outros 70.000 millóns- estenderíase o dereito á educación entre 0 e 3 anos, ou se estendería e equipararía o permiso de paternidade e o de maternidade, ademais de continuar cos gastos anteriores en materias como a educación e a sanidade.