O Fondo Monetario Internacional (FMI) aconsellou a España acabar gradualmente cos tipos reducidos de Iva, o que proporcionaría ao país uns ingresos adicionais de en torno ao 1,5% do PIB (máis de 15.000 millóns de euros) e achegaríao á media de recadación europea por este imposto.
A xefa da misión do FMI para España, Andrea Schaechter, sinalou concretamente ao sector da restauración e, por extensión, ao do turismo, e incidiu en que outros países cun sector turístico tan importante para a economía como o de España non contan con tipos diferenciados de Iva.
Schaechter recoñeceu en rolda de prensa para presentar as conclusións preliminares da misión que se trata dun tema moi polémico en España, pero resaltou tamén que se un sector económico é competitivo non debería ter problemas para afrontar un Iva máis alto.
O FMI engade na súa declaración que hai marxe para aumentar os impostos especiais e as taxas ambientais e enmarca o aumento dos ingresos na necesaria consolidación fiscal que cre que debe seguir facendo España para contar cunhas finanzas públicas saneadas a medio prazo.
No entanto, o organismo xa non aposta pola austeridade do pasado, senón por unha senda fiscal "mais calibrada" que sexa compatible co crecemento da economía e o emprego, pero que permita diminuír a elevada débeda pública.
O FMI avoga así mesmo por revisar a fondo o gasto en sanidade e educación para ver se hai posibilidade de novos aforros, aínda que Schaechter recoñeceu que cada vez é máis difícil atopar ineficiencias tras os profundos recortes levados a cabo durante a crise.
O axuste fiscal e as reformas estruturais dos últimos anos son os que permitiron a "impresionante recuperación e a vigorosa xeración de emprego" que o FMI atribúe a España, aínda que alerta dos riscos asociados á baixa produtividade e á elevada taxa de paro, polo que insta a manter a axenda reformista.
A institución apunta tres ámbitos de actuación inmediata para os que cre que pode existir un amplo apoio político: a mellora das políticas activas de emprego, a reforma do sistema de financiamento autonómico para salvagardar as finanzas públicas e a mellora da eficacia das políticas en innovación e educación para aumentar a produtividade.
Destaca que a reforma laboral e a moderación salarial dos últimos anos permitiron que o mercado de traballo sexa agora "máis resistente aos shocks", pero resalta que a maior parte dos novos empregos son de carácter temporal, o que achaca en boa medida aos custos máis baratos deste tipo de contratación fronte á indefinida.
A prioridade inmediata pasa na súa opinión por promover a creación de emprego entre os desempregados de longa duración e os mozos de baixa cualificación, para o que urxe a unha mellor coordinación do Estado cos gobernos autonómicos, os que teñen a competencia nunhas políticas activas que ata agora tiveron un impacto limitado.
Así mesmo propón unha asignación "máis eficaz" das bonificacións á contratación e facer "máis atractivos para os empregadores" os contratos indefinidos, polo que ve con bos ollos que en España haxa un debate ao redor da posibilidade de implantar o contrato único e o modelo austríaco (fondo individual para cada traballador que inclúe a indemnización por despedimento).
Ademais, reclama para as empresas maior seguridade xurídica e administrativa en despedimento e máis control sobre as condicións de traballo.
Para mellorar a produtividade, suxire acelerar a aplicación da Lei de Unidade de Mercado e avanzar na liberalización dos servizos profesionais, apoiar o gasto privado en I+D e mellorar o público, revisar as normas que impiden o crecemento empresarial e fomentar o acceso ao financiamento non bancario.
