O Xulgado do Mercantil número 1 de Pontevedra desestimou a demanda presentada por Pescanova S.A. impugnando a ampliación de capital aprobada na xunta xeral de socios de Nova Pescanova S.L. celebrada o 19 de abril de 2017.
Na súa sentenza, con data de 26 de xuño e divulgada polo Tribunal Superior de Xustiza de Galicia, o maxistrado entende que non está acreditada a "abusividade" dos acordos de ampliación de capital.
Os accionistas de Nova Pescanova deron luz verde á ampliación de capital por 135,4 millóns de euros en abril do ano pasado a instancias dos responsables da compañía, que defenderon a operación co obxectivo de fortalecer os seus recursos propios e reducir "considerablemente" o seu endebedamento, así como para acometer o seu plan estratéxico e de viabilidade.
Pola contra, os xestores de Pescanova cuestionan que a ampliación tivese outra meta que non fose a de diluír a súa participación na Nova, que tras a operación pasou do 20% ao 1,65%.
Os denunciantes esgrimen que a deterioración do valor dos activos -en preto de 150 millóns de euros- utilizado por Nova Pescanova, foi "forzado" para xustificar a ampliación.
Desde Pescanova xa informaron o supervisor bolsista de que perder os procesos xudiciais en marcha contra a Nova e asumir o custo asociado a esta derrota podería pór en risco a súa viabilidade financeira.
O grupo Pescanova entrou en concurso de acredores en 2013, e dous anos despois aprobouse a súa reestruturación, que levou a súa división: a parte produtiva quedou baixo control da banca acredora, agrupada en Nova Pescanova; mentres a "Vella" continuou como unha sociedade de carteira en mans dos minoritarios, cuxo principal activo era un 20 % das accións de asínaa "irmá".
Sostén o xuíz do Mercantil de Pontevedra que se Pescanova cría que o recollido na proposta de acordo de refinanciamento aprobado no seu día polo consello de administración de Nova Pescanova, cando a "Vella" aínda tiña o 20% dos títulos, incluída a ampliación de capital, "supuña ilegalidade, abuso ou fraude, tería que tela impugnado".
Sinala que a impugnación deses acordos non parte da observación de irregularidade "dalgún tipo na xunta xeral ou porque antes ou durante a mesma quebrantouse algún dos seus dereitos como socio", senón porque estima que estes son abusivos e prexudican ao interese" da Vella Pescanova.
Sobre este particular, o xuíz incide en que Pescanova baseou a súa demanda en acreditar "cuán dañosos" eran para ela, como socio minoritario da Nova, os acordos de ampliación de capital, pero sen especificar "en que medida serían tales acordos lesivos para o interese social, nin achegou proba respecto diso".
"Semella, simplemente, que deberiamos deducir a existencia desa lesión dos mesmos feitos que se alegan para soster que os acordos se adoptaron de xeito abusivo pola maioría; e iso non pode ser", indica o maxistrado na súa sentenza.
Polo demais, o xuíz non entra a valorar se as condicións dos créditos "supersénior" e "adicional subordinado" eran abusivas ou non, "pois iso é ou debería ser obxecto doutro procedemento", e deduce que máis aló dunha "simple facultade" concedida era "unha obrigación" para Nova Pescanova.
Remítese á escritura pública do contrato relativo á proposta de convenio de acredores de Pescanova SA, asinado o 28 de abril de 2014, de cuxa lectura "resulta de modo claro" que a matriz e as súas filiais comprometéronse a contraer devanditos créditos para que ambos obrigasen á entidade resultante do proceso, Nova Pescanova.
Concede o xuíz que quizá ambos os créditos "foron unha sorte de instrumentos de forza" impostos polos acredores de Pescanova para votar a favor do convenio de acredores e incluso que este nunca "debería ser aprobado nas condicións en que o foi por devanditas "presións".
"Con todo, é o certo que o convenio foi aprobado, non foi impugnado, e a día de hoxe estase cumprindo, polo que ás súas consecuencias debemos aternos en todo caso", conclúe.
