O pano de aceiro que flanqueou ao mundo en dúas faccións durante décadas repercutiu nunha sociedade que contaba cuns parámetros de ética e moralidade que guiaban aos seus integrantes cara a unha contorna controlada.
Sergey Priadum atopou no círculo pechado que forma o tapiz de loita libre o seu particular ecosistema. Desde os 12 anos viviu este milenario deporte como a súa profesión. Dúas sesións ao día durante dúas décadas definiron o seu carácter e déronlle a oportunidade de formarse profesionalmente como adestrador internacional de loita olímpica. O ciclo continúa agora en plena chaira lucense como preparador de José Cuba e Carlos Yobani García no Clube de Loita de Vilalba.
A plácida chaira converteuse no novo fogar de Priadum, da súa muller, a exxogadora de baloncesto Oksana Zeleniak, e da súa filla, Daniela. Viaxaron desde a rexión de Crimea, agora baixo soberanía rusa, ata Galicia, cun paréntese de varios anos en Murcia, onde residen algúns familiares próximos.
O seu ciclo competitivo remóntase ás categorías inferiores da URSS. Enfundouse a malla da fouce e o martelo durante dous anos antes de que Ucraína conseguise a independencia da superpotencia vermella. O primeiro fito na súa carreira deportiva asínao en 1994. "Ese ano conseguín o meu primeiro subcampionato de Europa en categoría júnior", asegura o propio Priadum. A esta prata continental uniríanselle tres máis en 2003, 2005 e 2007. Este mole do leste que pasa os 115 quilogramos de peso chapurrea o español grazas ás súas estancias esporádicas en Vilalba, posto que desde 2011 converteuse en sparring de luxo para Cuba na súa pelexa por acudir a uns Xogos Olímpicos, na que aínda se atopa inmerso.
ATLANTA 1996. Precisamente foi no escenario máis relevante do deporte mundial onde o exloitador, de 44 anos de idade, viviu os desgustos da cota olímpica que delimita os participantes en cada categoría. "Clasifiqueime para os Xogos de Atlanta 1996 pero finalmente non fun seleccionado e no meu lugar foi outro loitador, que despois gañaría a medalla de ouro", matiza Priadum, quen confesa que "no combate de clasificación gañeille pero a federación do meu país decidiu que fose el a Atlanta, porque só podía acudir un loitador por peso", dixo.
Sergey retomou os esforzos nun novo ciclo preparatorio e a recompensa chegou en Atenas 2004. No berce do olimpismo sacou o carácter forxado na estepa ucrania. "Cheguei aos Xogos con dúas costelas rotas, pasei a primeira rolda, e na segunda perdín aos puntos ante Alexis Rodríguez, campión do mundo e que logrou o bronce nesa edición dos Xogos Olímpicos". Ambos se reencontraron anos despois en Vilalba, xa como sparrings de José Cuba.
