Unha serie de dobre cara

Os oito empates seguidos do Lugo a domicilio son unha curiosa marca; nunca estivera tanto tempo sen perder lonxe de casa, pero só unha vez pasara tanto tempo sen gañar
Yanis presiona a un jugador de la UD Las Palmas. VICTORIA RODRÍGUEZ
photo_camera Yanis presiona a un xogador da UD As Palmas. VITORIA RODRÍGUEZ

Ver a botella medio chea ou medio baleira. Pensar que unha serie é boa ou reparar en que hai algo que non acaba de funcionar. Esa é a dialéctica existente entre mirar con bos ollos os oito empates seguidos fóra de casa do Lugo de Eloy Jiménez ou facelo con preocupación. Porque o conxunto branquivermello non estivera tanto tempo sen perder a domicilio, pero tamén é o seu segundo peor lapso sen gañar lonxe do Ángel Carro desde o retorno á categoría de prata en 2012.

O conxunto lucense non perde a domicilio desde o debut de Jiménez no banco branquivermello. Aquel 4-1 do 28 de abril, na xornada 36 da pasada campaña foi a última derrota do equipo adestrado polo técnico de Hellín. Desde aquela data: oito partidos sen perder do CD Lugo, con oito empates.

Ningún outro equipo de Segunda División mantén unha tendencia similar lonxe do seu estadio. Só hai outros dous conxuntos que non caeron derrotados esta campaña: o Zaragoza e o Alcorcón. Pero nin uns nin outros suman tantas xornadas seguidas sen facelo, xa que ambos perderon o último encontro da campaña pasada.

O Lugo tampouco fora capaz de enlazar unha serie de partidos sen perder fóra do Miño coma esta con Jiménez. Só se achega a campaña 2015-2016. Con Luís Milla no banco o Lugo estivo sete xornadas —entre a 10ª e a 27ª, con 3 vitorias e 4 empates— sen ter un marcador adverso en campo rival.

Tampouco fora capaz de sumar oito partidos seguidos empatando a domicilio. Só o fixo en catro choques, na 2014-2015 e na 2016-2017.

Pero esta serie do Lugo tamén se pode observar desde unha perspectiva non tan prometedora, xa que os lucenses enlazan nove duelos sen gañar lonxe de Lugo: os oito empates e a derrota nas Palmas. A última vez que o club que preside Tino Saqués gañou a domicilio foi o 14 de abril, na xornada 34ª, no Arcanxo de Córdoba (0-4), e con Alberto Monteagudo no banco.

Eses nove partidos non son a peor serie sen coñecer a vitoria de Segunda. O Numancia, con 12, supérao. Equipos como o Rayo e o Mirandés, con 14, ou o Rácing de Santander, con 10, tamén o superan, aínda que coa excepción de que ese refacho foi dacabalo entre dúas categorías distintas.

Ademais, é o segundo peor lapso de tempo sen vencer lonxe do seu estadio, xa que só os 13 duelos da tempada anterior —entre o 0-2 do Zaragoza da xornada 6 e o citado 0-4 en Córdoba da 36— é un dato peor.

O Lugo acaba a xornada en postos de descenso
O meritorio empate en Almería non lle valeu ao Lugo para acabar a xornada undécima fóra dos postos de descenso. A sorprendente vitoria do Oviedo en Albacete (1-2) e o triunfo do Mirandés en casa ante o Fuenlabrada (2-1) enviou aos de Eloy Jiménez ao decimonoveno posto. E puido ser peor se o Huesca non empatase ante o Rácing no desconto.

Yanis Rahmani
O extremo esquerdo do Lugo Yanis Rahmani destacou o bo papel do equipo branquivermello lonxe do Ángel Carro esta campaña, aínda que tamén lamentou que aínda non se gañase. "Fóra de casa non hai queixa, pero tamén nos gustaría gañar. Ante o Almería demostramos ser un bo equipo, moi serio e con bos xogadores. Temos que crer en nós mesmos e mirar cara a adiante", valorou.

Ander Cantero
A meta do Lugo Ander Cantero asegurou que "fóra de casa todo ten que partir desde a defensa porque os equipos apertan máis e tratan de levar máis o peso do xogo. Sabemos que a defensa e o porteiro podemos ter un pouco máis de relevancia nestes partidos. Esta é a liña a seguir", dixo Cantero.

Comentarios