Un home de equipo

O presidente da SCD Milagrosa é dos que saborea a vida de Lugo e goza implicándose
Magín López Lobeiras, en el campo de la SCD Milagrosa, el López Gorgoso de Frigsa. VICTORIA RODRÍGUEZ
photo_camera Magín López Lobeiras, no campo da SCD Milagrosa, o López Gorgoso de Frigsa. VICTORIA RODRÍGUEZ

Se se trata de facer algo por Lugo, Magín López Lobeiras é dos que nunca soubo dicir que non, así que durante décadas estivo en case todo o que se cocía en Lugo. Con todo, para moitos é a cara da SCD Milagrosa, club que preside desde 1995.

En realidade, implicouse no club, como "colaborador activo", xa en 1982 e foi un alicerce dunha entidade que empezou a xogar no barrio "nun campo que era como unha horta" e que co tempo pasou á Polvoreira, "onde cada vez que chovía case nos afogabamos nos charcos, do mal que estaba". De aí, mudáronse ao campo do Ceao e, como non todo habían de ser penurias e logo duns tempos nos que "tiñamos que facer de todo, empezando por pintar o campo antes de cada partido", por fin atoparon acubillo en Frigsa cando se construíu o López Gorgoso.

Ese campo é hoxe a base dun equipo que é todo un fenómeno en Lugo, cuns 500 nenos. Nese terreo pasa hoxe moito tempo López Lobeiras, ao que se lle nota que saborea a fortaleza que ten o club, unha obra que, advirte, é de moita xente que traballou moito durante moito tempo.

Con ese apuntamento, López Lobeiras remarca que el sente un home de equipo e que todo no que se embarcou fíxoo con outros, cuxos nomees non esquece. Recorda, por exemplo, que ata estivo na creación de strong <>Fonmiñá, que naceu como froito dun cabreo dentro dunha sociedade fotográfica. Fortuna de enfado, porque deu pé a unha sociedade que deu bos froitos para a sociedade lucense.

No seu día a día, López Lobeiras pasa hoxe moito tempo no campo da SCD Milagrosa, pero recoñece que o centro da súa vida está tamén na Milagrosa, barrio no que varios anos se implicou tamén na organización das festas. Pero recoñece á vez que é moi da muralla e asocia o centro a amigos, vida social e bos momentos.

Comentarios