O Río Breogán tamén sabe gañar con todo o corazón

O conxunto lucense derrota ao Tau Castelló nun último cuarto liderado por un gran Mateo Díaz ► Os visitantes alcanzaban o período final cun marcador moi favorable de 53-66

Un momento del duelo entre el Breogán y el Tau Castelló. XESÚS PONTE
photo_camera Un momento do duelo entre o Breogán e o Tau Castelló. XESÚS Ponche

Hai quen di que a fe move montañas e non todo o mundo o comparte, pero o que si demostrou este sábado o Río Breogán é que a fe, polo menos, gaña partidos. Porque o triunfo dos breoganistas foi cuestión de corazón e de crer. Poucos podían esperar ao termo do terceiro cuarto (53-66) que o Breogán puidese levar o partido. E non tanto polo marcador como polas sensacións. Tal e como sucedera no encontro disputado en Castelló, o Tau fíxose dono do encontro, seu era o ritmo, o control e, sobre todo, o acerto. Pola contra, os locais perdíanse nun ataque pouco fluído, excesivamente estático, en especial o xogo sen balón, e sen medida nos lanzamentos (3 triplos de 16 tiros). En defensa, os breoganistas sufrían no balance defensivo ante a rapidez do rival e tamén na defensa do poste baixo.

Cando, e xa no terceiro cuarto, o Breogán estaba colleito ao partido por un fío moi fino apareceu Edu Durán para con catro triplos e dous tiros libres en apenas tres minutos fixese saltar polo aire a cada vez máis debilitada resistencia local. Nese tempo o marcador pasou do 49-53 do minuto 26 ao 51-65 no 29, que foi a máxima vantaxe dos castellonencos.

Probablemente o recordo do partido da primeira volta tivo repercusión no que veu despois. O Tau volveuse a ver, como naquela ocasión, dominador da situación e practicamente deu por feita a vitoria. O Río Breogán, pola súa banda, non estaba disposto a sufrir unha segunda afronta ante o mesmo rival e, nalgúns aspectos, tiña a lección apresa.

Non houbo abatemento nos locais, afrontaron os últimos dez minutos convencidos de que había partido. Pero este convencemento, porque a fe está ben pero hai que acompañala de esforzo e traballo, esixiu cambiar algúns parámetros no xogo local. O primeiro estivo no ritmo e tivo un gran protagonista en Mateo Díaz. O mozo xogador imprimiu velocidade a todas as accións, foi moi vertical e sacou ao ataque do seu equipo da escaseza anotadora. Ademais a defensa fíxose moito máis presionante, Sergi Quintela incomodou ata a exasperación —como se demostrou coa reacción de Alvarado ao termo do encontro, que se foi polo lucense— e, ademais, as variantes en zona e a mixta sobre Edu Durán, que xa se realizou durante o terceiro cuarto, colapsaron o ataque do Tau.

Toni Ten solicitou un tempo morto aos tres minutos do inicio do último cuarto cun parcial de 6-0. Pero esta mesma acción tívoa que repetir dous minutos máis tarde porque o seu equipo seguía sen anotar e o conxunto local xa se achegou ata os tres puntos (63-66).

A estas alturas o partido xa cambiara totalmente. A anterior clarividencia ofensiva do Tau xa mutara. Agora os xogadores de Toni Ten debatíanse entre a mala dirección, os erros nos lanzamentos e, sobre todo, no medo a perder un partido que xa consideraban gañado.

Río Breogán contra o Tau castelló

OS TIROS LIBRES. Entón apareceu o terceiro factor diferencial: Salva Arco e os tiros libres. Catro consecutivos do capitán e a canastra tripla anotada por Ahonen volvían pór ao Río Breogán por diante (70-68) a falta de algo máis de tres minutos para o final. Volveu o conxunto castellonenco a porse por diante tamén desde o tiro libre (70-71) e entón produciuse a xogada clave do encontro. Logo doutros dous tiros libres de Arco, cuxo acerto desde esta distancia foi outro factor crave no triunfo, Sergi Quintela protagonizaba unha nova recuperación de balón no medio campo que propiciaba a canastra de Iván Cruz e outorgaba tres puntos de vantaxe aos locais (74-71) cando só faltaban 24 segundos. Nestes últimos instantes, o Breogán non dubidou. Todas as recepcións, ante as faltas rápidas do rival, foron para Arco, que acabou sentenciando desde a liña de persoal, aínda que o Tau dispuxo de nove segundos, co marcador 77-75 para un último ataque. Óscar Alvarado empecinouse en tratar de decidir subiu o balón con problemas ante a presión local e acabou realizando un pésimo tiro que nin chegou ao aro.

Este triunfo permite ao Río Breogán, á marxe do que ocorra esta mañá no partido que enfronta ao Básquet Coruña e ao Granada, seguir como líder en solitario a falta de catro xornadas para a conclusión da segunda fase. Para o Tau, a derrota implica na práctica despedirse da posibilidade de afrontar os play off de ascenso desde a primeira posición.

No equipo lucense foi baixa de última hora Mindaugas Kacinas. O xogador sofre unha contractura nas costas que se produciu no adestramento do venres. Na mañá do sábado probouse o xogador pero seguía tendo dor polo que se decidiu que fose baixa.

Tampouco puido xogar o beirado Álex Rivas que xa estivo ausente dos adestramentos durante os últimos días da semana por unhas doenzas na perna.

_Pon1190

O mellor: Mateo Díaz


O novo base arxentino foi clave na remontada do Río Breogán. Mateo Díaz imprimiu ritmo ao ataque do seu equipo, foi valente e incisivo nas penetracións ao aro rival e, ademais, realizou un gran traballo en defensa. A base soubo controlarse na súa presión e defendeu con acerto tanto a Joan Faner como a Óscar Alvarado.

Roope Ahonen


É certo que a defensa do Tau estivo moi pendente do mellor tirador do Breogán pero, aínda así, o equipo necesita un maior protagonismo do seu parte. De todos os xeitos, o seu único lanzamento de tres puntos acabou en canastra e foi determinante para o triunfo local.

Kevin Larsen


As defensas rivais teñen claro que o ataque do Breogán faise espeso se o pivote non xera. E esta situación agrávase pola escasa ameaza dos breoganistas no tiro, o que facilita a defensa dos interiores. Aínda así, a súa achega foi importante para o seu equipo.

Seydou Aboubacar


Formou parte do quinteto inicial completando o xogo interior con Larsen. Cumpriu nos minutos que estivo en pista, converteu en canastra os dous balóns que recibiu e mantivo baixo control a un xogador como Tomas Pavelka, con 2,17 metros de estatura.

Erik Quintela


O xogador lucense non puido impedir que as bases rivais levasen, durante moitos minutos, o ritmo do encontro. De todos os xeitos, como é habitual mostrou unha gran actividade defensiva e traballou sempre a favor dos intereses do equipo. 

Adam Sollazzo


Non tivo o italoestadounidense a claridade doutras ocasións. En ataque estivo impreciso, incluso con lanzamentos precipitados pero hai que valorar o gran esforzo que fixo en defensa sobre todo nos momentos que se emparellou con Adala Moto..

Mo Soluade


O base británico reaparecía este sábado tras a súa ausencia no partido de Almansa e fíxoo realizando unha moi bo labor defensivo en especial sobre Edu Durán, que só viu aro no terceiro cuarto. En ataque anotou unha canastra tripla dos tres lanzamentos que realizou.

Salva Arco


O capitán foi un factor fundamental para o triunfo do Río Breogán. Primeiro a súa experiencia e despois a súa seguridade para acudir ao tiro libre en varias ocasións no tramo final do encontro foron determinantes. Tivo que realizar un gran esforzo cando se emparellou con Adala Moto.

Israel Gutiérrez


Foi outro dos protagonistas na reacción breoganista do último cuarto. A súa presenza na zona deu seguridade no rebote e complicou o xogo dos interiores rivais. En ataque resolveu con acerto as opcións que tivo. O mexicano vai claramente a máis.

Sergi Quintela


A súa intensidade, a súa agresividade e o seu desexo de gañar impulsou a todo o equipo. O escolta breoganista realizou un gran traballo en todos os minutos que estivo en pista e incomodou aos seus pares, en especial ás bases rivais. O lucense anotou 10 puntos e recuperou catro balóns.

Iván Cruz


Como sempre é un valor seguro no rebote e o&sábado nbsp;volveu realizar un bo traballo nesa faceta. En ataque, aínda que fallou os dous triplos que intentou, sumou en momentos importantes e no último cuarto mantivo o nivel de intensidade de todo o equipo.

Comentarios