A irregularidade parece instalarse como unha das características significativas do Río Breogán. Non se pode dicir que sexa algo inesperado nun persoal renovado case na súa totalidade, nova e inexperta nesta competición. é, probablemente, a causa principal de que os de Mrsic alternen partidos máis ou menos convincentes con outros nos que quedan ao descuberto as carencias propias daqueles chamados a loitar pola permanencia.
Granada podería ser un punto de inflexión para o equipo lucense. Primeiro porque situarse con cinco vitorias permitiría afrontar o complicado calendario que lle espera de forma inmediata e tamén porque significaría, logo dos triunfos logrados ante Manresa, Fuenlabrada e Bilbao, gañar, ata este momento, a todos os rivais que se poden considerar como directos.
A realidade foi que nesta ocasión o conxunto andaluz foi superior e que o mellor para o conxunto lucense foi que a derrota se produciu por unha diferenza (80-70) que non fai imposible pensar en superar o average.
Houbo varios aspectos que determinaron a sorte do encontro. O primeiro foi o desacerto no tiro. Un 46% nos lanzamentos de dous puntos (18/39) e só un 25% en triplos (7/28), porcentaxes por certo cravados aos rexistrados en derrótaa fronte ao Joventut - 15/33 (45% en tiros de dous e 7/28 (25%) en tiros de tres- e parecidos á marcados fronte á Gran Canaria que foron do 46% en tiros de dous e de só o 10% en triplos.
O Río Breogán (30,4%), só mellora en porcentaxe no tiro de tres puntos ao Unicaja (29,4%). A falta de acerto, nos momentos nos que se produce, fai que o xogo do equipo lucense perda a orde e resíntase o xogo colectivo. Esta falta de tranquilidade profunda e agrava o problema, sobre todo pola falta de confianza, acrecentada polas dúbidas, e as malas decisións, como ocorreu ante o Coviran adj\>.
O equipo lucense mantense como un dos mellores en rebote da liga. é o terceiro equipo con máis capturas totais, o quinto en rebotes defensivos e o segundo en rebotes de ataque. Sen ir máis lonxe, fronte ao Granada os de Mrsic capturaron 18 rexeites baixo o aro rival que con todo non se rendibilizaron. E aínda que se mantivo o tipo na faceta reboteadora, ante un equipo como o nazarí que se está mostrando moi sólido neste aspecto, o Granada acabou impóndose con claridade en todo os demais que fai referencia ao xogo interior con especial protagonismo para Petit Niang.
Outra faceta deficitaria no Río Breogán, e ligada directamente co comentado anteriormente da falta de orde en ataque, foron as 18 perdas, marca negativa do conxunto lucense na presente tempada e que facilitou o triunfo granadino.
